maandag 25 februari 2013

doctor Who: The Faceless Ones

Doctor Who s04e08 The Faceless Ones

Deze aflevering bestaat uit zes deeltjes waarvan er twee bewaard zijn gebleven. Op de laatste na alle in redelijk goede staat.
Ik vond hem behoorlijk creepy en dat was hij toentertijd misschien nog wel meer, want het speelt in het uitzendjaar 1966 op het vliegveld Gatwick, dus dat komt allemaal behoorlijk dichtbij.
 De Chameleons zijn eigenlijk ook een soort bodysnatchers en dat heb ik altijd al een heel griezelig thema gevonden. In deze aflevering is het bodysnatchersproces echter omkeerbaar. De originelen zijn nog ergens opgeslagen als een soort zombies, anders werkt het zelfs niet, dus kan hun geest die door de Chameleons gebruikt wordt in een soort kloon ook weer terug, als ze een bepaalde armband afdoen. Hoe het technisch in elkaar zit weet ik niet, daar weten de Chameleons meer van.

Ze rekruteren allemaal jonge mensen die zogenaamd naar het buitenland vliegen, maar in werkelijkheid worden die geminiaturiseerd in het vliegtuig en dan naar hun thuisplaneet gevoerd. Ze zijn nodig omdat de Chameleons door een ongeluk hun eigen identiteit zijn kwijtgeraakt (?) en op die manier nemen ze hun identiteit over. Allemaal heel vreemd, maar bij doctor Who kan alles.
 Het is steeds kantje boord wat het leven van de doctor en zijn companions betreft, het scheelt steeds maar een haar of ze worden door een laserstraal doormidden gesneden (dat is vast van Goldfinger afgekeken, film van James Bond uit 1964) of ze worden ook overgenomen. De doctor zit zelfs al in de stoel waar zijn identiteit hem zal worden ontnomen, maar steeds weten ze zich er weer uit te redden.
Ben en Polly komen weinig voor in het verhaal en - net zoals dat bij de eerste doctor gebeurde - is dat een teken dat ze de serie gaan verlaten. Vreemde gang van zaken toch steeds. Jamie wordt een beetje verliefd op Samantha, de zus van een van de ontvoerde jongelingen en even dacht ik dat zij met hem mee zou gaan, maar dat gebeurt niet (de actrice schijnt wel gevraagd te zijn, maar wilde niet)

Jamie is dus de enige die met de doctor mee teruggaat in de Tardis, maar waar is de Tardis gebleven???

donderdag 14 februari 2013

Doctor Who: The Macra Terror

Doctor Who 407: The Macra Terror

Ondanks dat er maar af en toe een beeldje bewoog, vond ik dit een spannende, ja zelfs enge aflevering. De eerste aflevering al helemaal, aangezien daar nog alleen de dreiging is en niets zichtbaar, maar dat gevoel van dreiging weten ze nog heel lang vast te houden, ook al hebben we al een macra gezien. Niet dat je ze helemaal precies ziet; je ziet een paar ogen of een klauw, maar hoe ze nou precies in elkaar zitten blijft onduidelijk. Misschien ook dat de tegenstelling met de happy family veel bijdraagt aan de engheid. Er wordt gezongen, gelachen, gehoorzaamd, dat het een aard heeft.
Greet the morning with a shout.
Everyone up. The sun is out.
Rah, rah, rah!
Cheer for the Colony.
We're the gang that works the hardest, and we must obey.
Obey Control. Ring the bell.
Ondertussen moet de kolonie gas uit de grond pompen voor de Macra, want die ademen gas ipv zuurstof. In hun slaap worden ze in een soort hypnose gebracht en ze hebben geen idee onder wiens invloed ze staan. Ook de doctor en companions probeert men te hersenspoelen, maar alleen Ben raakt onder hun invloed. Polly en Jamie komen bijna in handen van de Macra op hun onderzoekstochten, maar dat loopt allemaal weer net goed af.

Wel jammer dat het laatste deeltje een beetje afgeraffeld wordt (zoals wel vaker) Door een explosie komen alle macra om het leven en iedereen is weer blij. En voordat de doctor tot nieuwe Pilot wordt gekozen, maken ze dat ze wegkomen in de Tardis.

zondag 10 februari 2013

Doctor Who: The Moonbase

Doctor Who 4x06 The Moonbase

Alweer een week geleden dat ik die gezien heb, dus even kijken wat me is bijgebleven.
Allereerst dat het toch wel erg leuk is om samen te kijken en ten tweede dat het ook erg leuk is dat er twee van de vier afleveringen bewaard zijn gebleven en ook de kwaliteit van de twee recons zeer behoorlijk was.

De Cybermen zijn terug in een iets andere gedaante en met een iets andere stem. Heel jammer, want de eerste Cybermen spraken bijna zingend met hele langgerekte klinkers, deze stemmen zijn veel mechanischer en werken eerder op je zenuwen.
 We zijn in 2070 en er is een basis op de maan waar het weer wordt beïnvloed. (blij dat het nog niet zover is, anders hadden we vast geen sneeuw gehad deze winter) Hoe de Cybermen plotseling weer herrezen zijn nadat ze in The Tenth Planet zijn gesmolten samen met hun thuisplaneet, dat vermeldt het verhaal niet, maar we zitten er mooi weer mee opgescheept. En net als de Daleks willen ze niets liever dan planeet aarde met zijn bewoners vernietigen (Motief: ze zouden eventueel een gevaar voor hun kunnen vormen) Ze gebruiken daarvoor de Gravriton, het instrument op de maanbasis dat het weer op aarde beïnvloedt. Maar eerst verspreiden ze een virus waarmee ze de bemanning van de basis als willoze poppen kunnen controleren.
Uiteindelijk weten de doctor en zijn drie companions dit plan te verijdelen (Jamie ligt ook meer in de ziekenboeg, maar er was niet op hem gerekend door de schrijvers, hoorde ik uit betrouwbare bron), zodat de situatie weer gered is, de Cybermen vanaf de maan naar omhoog zweven en onze helden de Tardis weer in kunnen stappen voor het volgende avontuur.

zaterdag 2 februari 2013

Doctor Who: The Underwater Menace

Doctor Who (classic)  4x05 The Underwater Menace

 Eindelijk dan mogen we de tweede doctor een keer zien bewegen. Deeltje 3 is bewaard gebleven en dat is misschien ook nog wel het leukste deeltje van de vier omdat we hier de vismensen weer zo prachtig zien bewegen in hun viskostuum. We hebben dat een keer eerder gezien die zwevende mensen aan touwtjes. (misschien wel in seizoen 1) Daar zijn ze goed in bij doctor Who. Waar ze niet goed in zijn en wat ze maar niet onder de knie krijgen zijn de vechtscènes. Ook dat wordt in deel 3 vertoond. De gekke professor Zaroff houdt Polly als gijzelaar vast, maar dan is ze plotseling weer vrij en hoe is volkomen raadselachtig. Het is een ge-heen en weer van heb ik jou daar. Er is ook een soort marktscène, die erg leuk is, ook door de muziek, en die gelukkigerwijze ook in het bewegende deeltje valt.

De gekke professor Zaroff is wel erg karikaturaal. Hij wil het verdronken Atlantis (want daar bevinden wij ons) doen stijgen, maar tegelijkertijd de hele aarde inclusief bewoners opblazen. Doorgedraaide geleerden, daar houden ze ook van bij doctor Who.
 Jamie is leuk, Polly was een beetje irritant in deze aflevering. Wel was ze bijna in een vismens geopereerd, wat zou betekenen dat je alleen nog in het water kan leven. Als het beide zou kunnen, dus én longen én kieuwen zou ik er nog wel voor voelen. De tweede doctor was ook leuk, nu eindelijk ook eens goed zijn stem gehoord. Zaroff deed het ook goed; waar herkende ik die stem toch van of komt dat alleen door dat Russische accent? Even nagezocht en hij speelde in James Bond: Diamonds are Forever. Daar speelde hij ook een wetenschapper, geen doorgedraaide maar een misleide :)

Dat de doctor op het eind de gekke professor nog wil gaan redden vond ik een tikje overdreven. We zien hem kopje onder gaan in een van de laatste (bewegende) beelden. Hoe het met de vismensen afloopt blijft ook een beetje onduidelijk. Ik geloof niet dat ze konden worden teruggeopereerd.
Dit wordt er nog over gezegd:
No more temples. It was temples and priests and superstition that made us follow Zaroff in the first place. When the water's found it's own level, the temple will be buried forever. We shall never return to it. But we will have enough left to build a new Atlantis, without gods, and without fish people.