Boek: Ruth Ozeki - Een tijdelijke vertelling
In de Nederlandse vertaling valt de dubbele betekenis van de titel weg. In het Engels heet het boek: A Tale for the Time Being, waar Time Being ook staat voor Tijdswezen, een wezen dat in de tijd leeft.
Een vrouw op een eiland in Canada vindt dagboekaantekeningen van een Japans tienermeisje. Afwisselend lees je hoofdstukken over Ruth (de Canadese) en Nao (de Japanse)
Vooral in het begin is het verhaal van Nao veel boeiender dan dat van Ruth zodat de hoofdstukken over haar door mij als storend werden ervaren, want ik wilde verder met Nao. Later wordt ook het verhaal van Ruth wat boeiender, al blijven de hoofdstukken over Nao beter te lezen en ook veel leuker geschreven, in dagboekvorm door de ogen van een Japans tienermeisje.
Het verhaal van Nao is zeer aangrijpend. Omdat ze een tijd in de VS heeft gewoond wordt ze zwaar gepest door haar klasgenoten op de middelbare school. Haar vader is ontslagen in de VS, teruggekeerd naar Japan en suïcidaal. Ook Nao wil een eind aan haar leven maken en in haar dagboek vertelt ze aan een denkbeeldig iemand over haar leven. Een belangrijke persoon in het verhaal is ook nog de overgrootmoeder Jiko, die honderdvier jaar oud is, een boeddhistische non die in een tweevrouwsklooster leeft, waar Nao ook een tijdje gaat logeren en aan wier wijsheid ze zich laaft.(ook de schrijfster is een boeddhistische priester)
Een andere belangrijke persoon in het verhaal van Nao is een grootvader van Nao, de zoon van Jiko, die in de oorlog een kamikazevlucht moest uitvoeren en ook zijn verhaal is bijzonder aangrijpend, en hij heeft veel wreedheden moeten ondergaan. Nao vindt zijn geheime dagboekaantekeningen.
Het verhaal van Ruth is gebaseerd op haar eigen leven. Ze is deels Japans. haar man Oliver wordt in het boek ook zo genoemd en ook zij leeft vaak op een afgelegen eiland in Canada.
Het boek is heel filosofisch. Enerzijds gaat het steeds over de zenboeddhistische levensbeschouwing. vooral ook over de opvattingen van de tijd, en ook de westerse filosofie en de quantummechanica komen aan bod.
Het heeft bij mij wel honderd bladzijden geduurd voor ik er een beetje inkwam, toen was ik een tijd geboeid, maar op het einde werd het me iets te surrealistisch. Ruth kan niet verder lezen, want de bladzijden zijn leeg, maar even later kan ze toch weer verder lezen. Ook de dromen van Ruth hebben invloed op het verhaal.
Hoe het nu afloopt met Nao laat Ruth een beetje in het midden, hoewel er wel aanwijzingen zijn dat het vele jaren later is en helemaal goed is gekomen met de vader en de dochter. Toch is er twijfel.
Ik heb dit boek in de papieren versie gelezen en vond het een onprettig lettertype, bovendien erg klein geschreven. Dan zijn er brieven, die in nòg kleiner lettertype zijn geschreven en veel noten (uitleg van de vele Japanse termen die Nao gebruikt) die achterin het boek staan, dus dat is erg storend. Een klein stukje heb ik in het Engels gelezen op mijn e-reader en dan kun je makkelijker doortikken naar de noten, maar was de terugfunctie vaak weer verdwenen, dus dat was ook al erg onhandig.
Op de site van Ruth Ozeki staat een mooie trailer van het boek. Aanbevolen.
Geen gemakkelijk boek, wel de moeite waard.
In de Nederlandse vertaling valt de dubbele betekenis van de titel weg. In het Engels heet het boek: A Tale for the Time Being, waar Time Being ook staat voor Tijdswezen, een wezen dat in de tijd leeft.
Een vrouw op een eiland in Canada vindt dagboekaantekeningen van een Japans tienermeisje. Afwisselend lees je hoofdstukken over Ruth (de Canadese) en Nao (de Japanse)
Vooral in het begin is het verhaal van Nao veel boeiender dan dat van Ruth zodat de hoofdstukken over haar door mij als storend werden ervaren, want ik wilde verder met Nao. Later wordt ook het verhaal van Ruth wat boeiender, al blijven de hoofdstukken over Nao beter te lezen en ook veel leuker geschreven, in dagboekvorm door de ogen van een Japans tienermeisje.
Het verhaal van Nao is zeer aangrijpend. Omdat ze een tijd in de VS heeft gewoond wordt ze zwaar gepest door haar klasgenoten op de middelbare school. Haar vader is ontslagen in de VS, teruggekeerd naar Japan en suïcidaal. Ook Nao wil een eind aan haar leven maken en in haar dagboek vertelt ze aan een denkbeeldig iemand over haar leven. Een belangrijke persoon in het verhaal is ook nog de overgrootmoeder Jiko, die honderdvier jaar oud is, een boeddhistische non die in een tweevrouwsklooster leeft, waar Nao ook een tijdje gaat logeren en aan wier wijsheid ze zich laaft.(ook de schrijfster is een boeddhistische priester)
Een andere belangrijke persoon in het verhaal van Nao is een grootvader van Nao, de zoon van Jiko, die in de oorlog een kamikazevlucht moest uitvoeren en ook zijn verhaal is bijzonder aangrijpend, en hij heeft veel wreedheden moeten ondergaan. Nao vindt zijn geheime dagboekaantekeningen.
Het verhaal van Ruth is gebaseerd op haar eigen leven. Ze is deels Japans. haar man Oliver wordt in het boek ook zo genoemd en ook zij leeft vaak op een afgelegen eiland in Canada.
Het boek is heel filosofisch. Enerzijds gaat het steeds over de zenboeddhistische levensbeschouwing. vooral ook over de opvattingen van de tijd, en ook de westerse filosofie en de quantummechanica komen aan bod.
Het heeft bij mij wel honderd bladzijden geduurd voor ik er een beetje inkwam, toen was ik een tijd geboeid, maar op het einde werd het me iets te surrealistisch. Ruth kan niet verder lezen, want de bladzijden zijn leeg, maar even later kan ze toch weer verder lezen. Ook de dromen van Ruth hebben invloed op het verhaal.
Hoe het nu afloopt met Nao laat Ruth een beetje in het midden, hoewel er wel aanwijzingen zijn dat het vele jaren later is en helemaal goed is gekomen met de vader en de dochter. Toch is er twijfel.
Ik heb dit boek in de papieren versie gelezen en vond het een onprettig lettertype, bovendien erg klein geschreven. Dan zijn er brieven, die in nòg kleiner lettertype zijn geschreven en veel noten (uitleg van de vele Japanse termen die Nao gebruikt) die achterin het boek staan, dus dat is erg storend. Een klein stukje heb ik in het Engels gelezen op mijn e-reader en dan kun je makkelijker doortikken naar de noten, maar was de terugfunctie vaak weer verdwenen, dus dat was ook al erg onhandig.
Op de site van Ruth Ozeki staat een mooie trailer van het boek. Aanbevolen.
Geen gemakkelijk boek, wel de moeite waard.
