Osamu Tezuka: Boeddha deel 4: Het Woud van Oeroevela
Er gebeurt weer heel veel in dit deel. Siddharta komt in het woud der beproevingen terecht waar hij tussen de andere asceten de ene na de andere beproeving ondergaat. Hij komt erachter dat dit zinloos lijden is en het daar niet om gaat. Echt menselijk lijden heeft een heel andere oorzaak. De tekeningen met de zwaarste beproevingen die de asceten zichzelf aandoen zijn hier en daar erg grappig.
De voorspellingen over Assaji, het snottebeljongetje dat nog maar zeven jaar te leven had, komen uit. Hij is echter een en al blijmoedigheid en laat zich zoals voorzegd door de wilde dieren verscheuren (en heeft daarmee het slechte karma van zijn vader, die altijd op wilde dieren joeg, ingelost)
Meer personen uit andere delen komen in dit deel terug, zoals Soejata die van Siddharta houdt. Als zij stervende is, probeert hij haar terug te halen uit het dodenrijk, waar hij Brahma ontmoet die hem van alles leert over het leven en hoe alles met elkaar verbonden is. Brahma voorzegt hem zijn verlichting onder de Bodhiboom.
Voor het zover is, is er nog de geschiedenis van de kristallen prins, wiens vader een koning maar wiens moeder een slavin is en die zich streng en meedogenloos aan het kastensysteem vasthoudt en Yatala, de reus die zich daartegen verzet. Hun beider verhalen zijn met elkaar verbonden. Ik denk dat de vertaler het verhaal van Pipo de Clown en Klukkluk kent want hij laat Yatala praten als Klukkluk. (mij zijn van de blonde) Het komt een beetje vreemd over.
Aan het eind van het boek heeft Siddharta zich alles eigen gemaakt wat hij heeft geleerd van Brahma. Onder de bodhiboom ontmoet hij Yatala die vol zelfmedelijden zijn vreselijke verhaal vertelt. Yatala vindt het onrechtvaardig dat er gelukkige en ongelukkige mensen bestaan, maar Siddharta vertelt hem over het lijden van de mensen die hem dit alles hebben aangedaan. Er bestaan geen gelukkige mensen. Alles is met elkaar verbonden en zonder hem zou er ergens op de wereld iets misgaan. Yatala is diep onder de indruk en wil Siddharta's eerste leerling worden. Siddharta vindt zichzelf nog niet klaar om andere mensen te onderwijzen maar dan verschijnt Brahma die hem zegt dat hij het wel kan en dat hij de verlichting heeft bereikt.
We zijn pas op de helft van deze achtdelige serie, maar het einde van dit deel is prachtig en diep ontroerend.
Ik las dat dit verhaal van Tezuka nu ook verfilmd is als trilogie en in kleur. In 2011 is deel 1 uitgekomen, in 2013 zou deel 2 uitkomen. Ik geloof alleen in Japan. Ik weet ook niet of ik het wil zien, in elk geval niet voordat ik de hele serie heb gelezen.
Er gebeurt weer heel veel in dit deel. Siddharta komt in het woud der beproevingen terecht waar hij tussen de andere asceten de ene na de andere beproeving ondergaat. Hij komt erachter dat dit zinloos lijden is en het daar niet om gaat. Echt menselijk lijden heeft een heel andere oorzaak. De tekeningen met de zwaarste beproevingen die de asceten zichzelf aandoen zijn hier en daar erg grappig.
De voorspellingen over Assaji, het snottebeljongetje dat nog maar zeven jaar te leven had, komen uit. Hij is echter een en al blijmoedigheid en laat zich zoals voorzegd door de wilde dieren verscheuren (en heeft daarmee het slechte karma van zijn vader, die altijd op wilde dieren joeg, ingelost)
Meer personen uit andere delen komen in dit deel terug, zoals Soejata die van Siddharta houdt. Als zij stervende is, probeert hij haar terug te halen uit het dodenrijk, waar hij Brahma ontmoet die hem van alles leert over het leven en hoe alles met elkaar verbonden is. Brahma voorzegt hem zijn verlichting onder de Bodhiboom.
Voor het zover is, is er nog de geschiedenis van de kristallen prins, wiens vader een koning maar wiens moeder een slavin is en die zich streng en meedogenloos aan het kastensysteem vasthoudt en Yatala, de reus die zich daartegen verzet. Hun beider verhalen zijn met elkaar verbonden. Ik denk dat de vertaler het verhaal van Pipo de Clown en Klukkluk kent want hij laat Yatala praten als Klukkluk. (mij zijn van de blonde) Het komt een beetje vreemd over.
Aan het eind van het boek heeft Siddharta zich alles eigen gemaakt wat hij heeft geleerd van Brahma. Onder de bodhiboom ontmoet hij Yatala die vol zelfmedelijden zijn vreselijke verhaal vertelt. Yatala vindt het onrechtvaardig dat er gelukkige en ongelukkige mensen bestaan, maar Siddharta vertelt hem over het lijden van de mensen die hem dit alles hebben aangedaan. Er bestaan geen gelukkige mensen. Alles is met elkaar verbonden en zonder hem zou er ergens op de wereld iets misgaan. Yatala is diep onder de indruk en wil Siddharta's eerste leerling worden. Siddharta vindt zichzelf nog niet klaar om andere mensen te onderwijzen maar dan verschijnt Brahma die hem zegt dat hij het wel kan en dat hij de verlichting heeft bereikt.
We zijn pas op de helft van deze achtdelige serie, maar het einde van dit deel is prachtig en diep ontroerend.
Ik las dat dit verhaal van Tezuka nu ook verfilmd is als trilogie en in kleur. In 2011 is deel 1 uitgekomen, in 2013 zou deel 2 uitkomen. Ik geloof alleen in Japan. Ik weet ook niet of ik het wil zien, in elk geval niet voordat ik de hele serie heb gelezen.