Osama Tezuka: Boeddha deel 3: Devadatta
Siddharta onmoet een andere monnik Dhepa, met wie hij samen optrekt en die hem begeleidt bij zijn beproevingen. Deze monnik denkt niet misselijk over beproevingen, want heeft zichzelf een oog uitgebrand om de geest te reinigen. Siddharta vindt het maar niks. Ze krijgen ook nog een boosaardig jongetje met een voortdurende snottebel (ik geloof niet dat hij ooit zonder snottebel getekend wordt) mee op sleeptouw, maar deze Assaji zal later een bijzondere rol gaan vervullen.
Een groot deel van het boek wordt ingenomen door de avonturen van Devadatta in zijn jeugd. Hij is wreed behandeld, hij keert de mensenwereld de rug toe en spreekt niet meer. Hij laat zich opvoeden door wolven en komt later terecht bij de beestmens Naradatta, waar hij leert: de zwakken sterven, de sterken overleven. Naradatta stuurt hem toch weer terug naar de mensenwereld, waarna hij terechtkomt bij een heks, die hem uitbuit bij haar pogingen wraak te nemen op de vrouw van haar vroegere geliefde. Van haar leert hij dat geld macht geeft. De heks sterft op een vreselijke manier en Devadatta besluit dat als hij mens moet worden hij sterk en rijk wil worden.
Na dit hoofdstuk komen we weer terug bij Siddharta en Dhepa en het snotjongetje, die zo ziek is dat hij even in het dodenrijk verblijft en te horen krijgt dat hij nog maar tien jaar te leven heeft. Siddharta weet hem te genezen en al spoedig blijkt dat hij voorspellende gaven heeft meegekregen.
Siddharta wordt op talloze manieren beproefd en verleid, maar hij is vastbesloten. Hij is op weg naar verlichting en op het einde van het boek vinden we hem mediterend op een berg. Erg mooi!
Het verhaal staat stijf van de gewelddadigheden, dat alles in contrast met Siddharta en zijn keuze. Ook een bijzonder contrast is dat dit zo verheven verhaal over de Boeddha in een uiterst volkse taal wordt beschreven en net als in de andere delen vol zit met eigentijdse grapjes. (pensioen, alimentatie, gouden handdruk)
Ik heb weer zeer genoten van dit boek, ik moest mezelf inhouden om niet te snel over de tekeningen te gaan omdat het verhaal zo spannend is en je van het ene avontuur in het andere tuimelt. Dus nog een keer lezen maar in afwachting van het volgende deel.
Een groot deel van het boek wordt ingenomen door de avonturen van Devadatta in zijn jeugd. Hij is wreed behandeld, hij keert de mensenwereld de rug toe en spreekt niet meer. Hij laat zich opvoeden door wolven en komt later terecht bij de beestmens Naradatta, waar hij leert: de zwakken sterven, de sterken overleven. Naradatta stuurt hem toch weer terug naar de mensenwereld, waarna hij terechtkomt bij een heks, die hem uitbuit bij haar pogingen wraak te nemen op de vrouw van haar vroegere geliefde. Van haar leert hij dat geld macht geeft. De heks sterft op een vreselijke manier en Devadatta besluit dat als hij mens moet worden hij sterk en rijk wil worden.
Na dit hoofdstuk komen we weer terug bij Siddharta en Dhepa en het snotjongetje, die zo ziek is dat hij even in het dodenrijk verblijft en te horen krijgt dat hij nog maar tien jaar te leven heeft. Siddharta weet hem te genezen en al spoedig blijkt dat hij voorspellende gaven heeft meegekregen.
Siddharta wordt op talloze manieren beproefd en verleid, maar hij is vastbesloten. Hij is op weg naar verlichting en op het einde van het boek vinden we hem mediterend op een berg. Erg mooi!
Het verhaal staat stijf van de gewelddadigheden, dat alles in contrast met Siddharta en zijn keuze. Ook een bijzonder contrast is dat dit zo verheven verhaal over de Boeddha in een uiterst volkse taal wordt beschreven en net als in de andere delen vol zit met eigentijdse grapjes. (pensioen, alimentatie, gouden handdruk)
Ik heb weer zeer genoten van dit boek, ik moest mezelf inhouden om niet te snel over de tekeningen te gaan omdat het verhaal zo spannend is en je van het ene avontuur in het andere tuimelt. Dus nog een keer lezen maar in afwachting van het volgende deel.
