Osamu Tezuka: Boedda deel 7: Prins Ajatasattoe
Deel 7 van de serie over Boedda staat weer vol verhalen en niet alleen over prins Ajatasattoe, al was dit wel heel mooi en aangrijpend. Dit is de prins waarvan voorspeld is dat hij zijn vader zou vermoorden en op dit moment is dit nog voor beiden onvoorstelbaar. De koning laat de prins opsluiten en tijdens zijn gevangenschap wordt hij verliefd op een slavin. Hij wil samen met haar vluchten maar als de koning daar lucht van krijgt laat hij haar doden. De prins is in alle staten en zal wraaknemen, waarmee de profetie plotseling veel dichterbij komt. We zullen op het achtste en laatste deel moeten wachten of dit echt gaat gebeuren, want zoals Boeddha zegt kun je je toekomstige lot veranderen door je daden van nu, dus niets is zeker.
Dit alles gebeurt tijdens een hittegolf en grote droogte en ziektes in het land en de mensen sterven bij bosjes.
Eigenlijk hoort dit gedeelte nog bij het vorige deel en begint nu een nieuw deel, dat volgens de inhoudsopgave deel 6 is (nogal verwarrend) en waarin Boeddha, aangespoord door een visioen van Brahma, samen met zijn leerling Ananda op reis gaat en terugkeert naar zijn geboorteland Kapilavastoe en we komen bekende figuren tegen uit het verleden. De kristallen prins heeft het land in zijn macht en de bewoners sterven ook daar bij bosjes door de zware slavenarbeid. Maar Boeddha is nooit bang voor de dood en verkondigt zijn leer van geweldloosheid, vrede en mededogen, wat het ware geluk zal brengen. Uiteindelijk - het valt niet mee- weet hij zelfs Ahimsa, de kristallen prins, te overtuigen, zijn volk wordt bevrijd en hij en zijn leger vertrekken naar Kosala . Een klein detachement blijft achter en dit zal weer tot een tragedie leiden. Het had zo mooi kunnen zijn, maar Tezuka zijn ook cliffhangers niet vreemd.
Intussen zit ik zo in het verhaal dat ik er steeds meer van kan genieten. Steeds word je even uit het verhaal getrokken door de grapjes en anachronismen, en dat maakt het allemaal net weer wat lichter, want de verhalen zijn niet voor de poes. Er is een guru die aan alles twijfelt, zelfs aan Tezuka en Tezuka tekent zichzelf in een hoekje achter zijn bureau. Iemand vraagt: hoe lang moet ik nog zoeken. Een jaar, tien jaar, tot het einde van deze serie?
Ik vraag me vaak af hoe vrij de vertaler is bij het schrijven van deze teksten als soms zelfs de uitslag van PSV wordt genoemd.
Op naar het laatste deel.
Dit alles gebeurt tijdens een hittegolf en grote droogte en ziektes in het land en de mensen sterven bij bosjes.
Eigenlijk hoort dit gedeelte nog bij het vorige deel en begint nu een nieuw deel, dat volgens de inhoudsopgave deel 6 is (nogal verwarrend) en waarin Boeddha, aangespoord door een visioen van Brahma, samen met zijn leerling Ananda op reis gaat en terugkeert naar zijn geboorteland Kapilavastoe en we komen bekende figuren tegen uit het verleden. De kristallen prins heeft het land in zijn macht en de bewoners sterven ook daar bij bosjes door de zware slavenarbeid. Maar Boeddha is nooit bang voor de dood en verkondigt zijn leer van geweldloosheid, vrede en mededogen, wat het ware geluk zal brengen. Uiteindelijk - het valt niet mee- weet hij zelfs Ahimsa, de kristallen prins, te overtuigen, zijn volk wordt bevrijd en hij en zijn leger vertrekken naar Kosala . Een klein detachement blijft achter en dit zal weer tot een tragedie leiden. Het had zo mooi kunnen zijn, maar Tezuka zijn ook cliffhangers niet vreemd.
Intussen zit ik zo in het verhaal dat ik er steeds meer van kan genieten. Steeds word je even uit het verhaal getrokken door de grapjes en anachronismen, en dat maakt het allemaal net weer wat lichter, want de verhalen zijn niet voor de poes. Er is een guru die aan alles twijfelt, zelfs aan Tezuka en Tezuka tekent zichzelf in een hoekje achter zijn bureau. Iemand vraagt: hoe lang moet ik nog zoeken. Een jaar, tien jaar, tot het einde van deze serie?
Ik vraag me vaak af hoe vrij de vertaler is bij het schrijven van deze teksten als soms zelfs de uitslag van PSV wordt genoemd.
Op naar het laatste deel.
