Alweer genoten van een deeltje van de heerlijke serie Boeddha van Tezuka.
De ons langzamerhand bekende personen die iets met Boeddha te maken hebben komen we weer tegen, zoals Devadatta en Tatta.
Het is weer genieten van de plaatjes, het eigentijdse taalgebruik, de metagrapjes en daar tegenover de geweldloze Boeddha.
Er komt een duel in voor, dat is dus een en al 'brul ding ding klang klang tuunk fwoesj krak etc. Een van de metagrapjes is: "ik heb die helm niet nodig, Tezuka vindt hem trouwens moeilijk te tekenen" en dan zet hij de helm af.
In het hertenkamp houdt Boeddha zijn eerste preken en wel voor de herten, die hem aanvankelijk redden van een overstroming. De ontmoeting met Boeddha heeft steeds een wonderbaarlijke uitwerking op de mensen die hij tegenkomt. Tatta geeft de wraak op waar hij voor leefde en ook de sluwe Devadatta raakt diep onder de indruk.
Een prachtig deel dus weer dat je na lezing gelijk zou kunnen herlezen en -kijken, maar eerst gaan we natuurlijk het volgende ongelezen deel lezen.
Ooit als ik alle delen gelezen heb, ga ik ze nog eens heel snel achter elkaar door lezen. Ik heb het idee toch wel weer veel te vergeten in de loop van de tijd. En dat merk ik ook al als ik nu jouw ervaringen lees.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, het blijft een heerlijke serie.