Doctor Who: Invasion of the Dinosaurs. (DWKlassiek)
Eem origineel verhaal, spannend, goede spanningsboog, ja ik ben erg te spreken over deze aflevering.
Niet de dinosauriërs zijn eng, daarvoor was het allemaal wat te knullig qua special effects, maar de geleerde Whitaker was een ongelooflijke engerd. Zijn assistent lachte soms nog triomfantelijk als hij iemand te slim af was, maar Whitaker verblikte of verbloosde niet, daarvoor was hij te eng. Dat hij nou juist een hoog ideaal had, nl een nieuwe wereld met een nieuwe mensheid kon ik maar moeilijk geloven, maar misschien was hij alleen bezeten door het idee van de tijd terugzetten. Ja dat is nog eens wat anders dan een uurtje spelen met zomer- en wintertijd. Hij kon de dinosauriërs terughalen naar de verlaten straten van Londen. En dan zorgen dat de hele mensheid ongeboren is op een handjevol vrijwilligers na die het wel eens beter zullen gaan doen. Het spreekt tot de verbeelding en is tegelijkertijd een illusie, zoals de doctor op een gegeven moment ook zegt. Het was nl al hommeles op het zogenaamde ruimteschip. Ik dacht echt even dat het waar was en dat Sarah Jane op een ruimteschip zat en het drie maanden verder was. Maar Sarah Jane liet zich er niet inluizen. Erg leuke verrassing.
Een van de meest irritante dingen van doctor Who vind ik dat als ze zich met veel gevaren en moeite hebben weten te bevrijden uit een gevangenneming ze even later toch weer door dezelfde boosaards worden gevangen. Dat is ook hier weer het geval. Sarah Jane wordt tot twee keer toe door dezelfde man gevangen.
Wat mij verder nog opviel is dat de doctor in het begin weer terugviel in zijn onhebbelijke gedrag, wat hij nou net door Jo een beetje had afgeleerd. Go away, zegt hij tegen SJ. Misschien moet hij ook nog wennen aan zijn nieuwe companion, die trouwens niet zo lief voor hem is als Jo.
Verder was de UNIT wel heel erg geïnfiltreerd. Yates, Finch en nog een politiek figuur. Tjonge. Daar is haast niet meer doorheen te komen, maar uiteindelijk lukt het ze natuurlijk toch en de doctor heeft zelfs nog een wijze moraal voor ons: het is de hebzucht waardoor de mensheid zo geworden is als nu.
It's not the... the oil and the filth and the poisonous chemical that are the real cause of pollution,
Brigadier. It's simply greed.
En dan is dit nog wel in de idealistische jaren '70. Vijftig jaar later is het er zeker niet beter op geworden wat betreft de 'pollution' en de 'greed'.
Een aflevering die op vele manieren te denken geeft. Hij zou wel eens tot mijn favorieten kunnen gaan behoren.
Niet de dinosauriërs zijn eng, daarvoor was het allemaal wat te knullig qua special effects, maar de geleerde Whitaker was een ongelooflijke engerd. Zijn assistent lachte soms nog triomfantelijk als hij iemand te slim af was, maar Whitaker verblikte of verbloosde niet, daarvoor was hij te eng. Dat hij nou juist een hoog ideaal had, nl een nieuwe wereld met een nieuwe mensheid kon ik maar moeilijk geloven, maar misschien was hij alleen bezeten door het idee van de tijd terugzetten. Ja dat is nog eens wat anders dan een uurtje spelen met zomer- en wintertijd. Hij kon de dinosauriërs terughalen naar de verlaten straten van Londen. En dan zorgen dat de hele mensheid ongeboren is op een handjevol vrijwilligers na die het wel eens beter zullen gaan doen. Het spreekt tot de verbeelding en is tegelijkertijd een illusie, zoals de doctor op een gegeven moment ook zegt. Het was nl al hommeles op het zogenaamde ruimteschip. Ik dacht echt even dat het waar was en dat Sarah Jane op een ruimteschip zat en het drie maanden verder was. Maar Sarah Jane liet zich er niet inluizen. Erg leuke verrassing.
Een van de meest irritante dingen van doctor Who vind ik dat als ze zich met veel gevaren en moeite hebben weten te bevrijden uit een gevangenneming ze even later toch weer door dezelfde boosaards worden gevangen. Dat is ook hier weer het geval. Sarah Jane wordt tot twee keer toe door dezelfde man gevangen.
Wat mij verder nog opviel is dat de doctor in het begin weer terugviel in zijn onhebbelijke gedrag, wat hij nou net door Jo een beetje had afgeleerd. Go away, zegt hij tegen SJ. Misschien moet hij ook nog wennen aan zijn nieuwe companion, die trouwens niet zo lief voor hem is als Jo.
Verder was de UNIT wel heel erg geïnfiltreerd. Yates, Finch en nog een politiek figuur. Tjonge. Daar is haast niet meer doorheen te komen, maar uiteindelijk lukt het ze natuurlijk toch en de doctor heeft zelfs nog een wijze moraal voor ons: het is de hebzucht waardoor de mensheid zo geworden is als nu.
It's not the... the oil and the filth and the poisonous chemical that are the real cause of pollution,
Brigadier. It's simply greed.
En dan is dit nog wel in de idealistische jaren '70. Vijftig jaar later is het er zeker niet beter op geworden wat betreft de 'pollution' en de 'greed'.
Een aflevering die op vele manieren te denken geeft. Hij zou wel eens tot mijn favorieten kunnen gaan behoren.
