woensdag 14 december 2011

Doctor Who: The Sensorites

Doctor Who (oude serie): The Sensorites

Een uit zes deeltjes bestaande aflevering. De eerste aflevering (Strangers in Space), als we de Sensorites nog niet in beeld hebben gehad en er alleen maar over horen vertellen, is ontzettend spannend. En dan op het eind van de aflevering zien we ineens iets in het venster van een ruimteschip verschijnen en schoot ik onbedaarlijk in de lach.
Opa Buiswater!  van de jeugdserie uit de jaren 50 Dappere Dodo :)  Die associatie zal niet iedereen hebben, maar toch zal ik niet de enige zijn die zich heeft zitten vermeien in de uitmonstering van de Sensorites met hun hansopjes aan en hun maskertjes op waarachter je een gezicht weet en die rare naar boven gekrulde baarden. Zo spannend als in het begin wordt het niet meer, maar het blijft aardig om naar te kijken. Vooral de gedachtegangen van de Sensorites zijn interessant, ze kunnen elkaars gedachten lezen, hun maatschappij is gebaseerd op vertrouwen, maar met de mensen hebben ze slechte ervaringen. Dus aanvankelijk zijn ze onze vier ruimtereizigers slecht gezind, maar als de doctor een tegengif vindt voor hun ziekte, wordt het allemaal koek en ei met de Sensorites, behalve met één die steeds weer alles zo weet te draaien dat de mensen niet te vertrouwen zijn. Hij is lastig maar ook erg dom en snel doorzien, een beetje zoals een kind de boel kan bedriegen zonder het helemaal te hebben doordacht.
De Sensorites kunnen niet tegen harde geluiden en niet tegen donker, dus dat maakt hun kwetsbaar. Verder hebben ze leuke wapens, zoals een apparaat dat op een mondorgeltje lijkt waarmee ze iemand een tijdje kunnen verlammen. Ook kunnen ze mensen gek maken door in hun hoofd te gaan zitten en de arme John, bemanningslid van het ruimteschip dat wordt vastgehouden door de Sensorites, heeft daar zwaar onder te lijden, speelt dat erg goed en geloofwaardig.
Dan moeten er ook nog monsters worden verslagen in een aquaduct, maar dat blijken doorgedraaide mensen te zijn, die proberen de Sensorites te vernietigen door het water te vergiftigen en het aquaduct voor hun onbereikbaar te maken (donker en harde geluiden)
En dan ineens is het afgelopen. Al die tijd zit je te wachten tot de saboterende vervelende klier zal worden ontmaskerd, maar er wordt alleen tussen neus en lippen even verteld, dat hij zal worden verbannen. Voor mij toch wel dè grote teleurstelling van deze aflevering. Dat hele laatste deeltje doet nogal afgeraffeld aan. Versprekingen bij de vleet en een hele rare cliffhanger, die werkelijk nergens op slaat. Maakt de dokter een grapje dat hij Ian van het schip af wil hebben of meent hij het echt? We zullen het zien in de volgende aflevering...

8 opmerkingen:

  1. Hahaahahaha, jij schoot zelfs in de lach aan het einde van de eerste episode. Ik was meer verbaasd en glimlachte wat ongelovig, geloof ik.
    Opa Buisman doet wel vaag een belletje bij me rinkelen maar ik weet niet zeker of het wel van het juiste klokje is.
    De Sensorites vind ik wel heel leuk uitzien. Juist door die hansopjes en omhoog gekrulde baarden waar ik zelfs een tijd naar heb moeten staren voor ik begreep hoe dat zat. Ook vind ik ze behoorlijk beminnelijk (behalve die ene gemenerd dan natuurlijk). Ze lijken me heel wijs en tegelijkertijd ook wat naïef. Juist wel passend bij aliens.
    John vond ik ook heel erg goed neergezet. En wat verschil met toen hij genezen was. Sterke acteur.

    Wat ik raar vond was dat de het slot zo maar uit de TARDIS gestolen kon worden. Zoiets hebben we later nooit meer gezien dat ik me kan herinneren. Niet dat ze de TARDIS in kwamen maar toch.
    Suzan heeft het even over haar thuisplaneet zonder het bij de naam te noemen maar ze beschrijft het wel als met oranje hemel en zilveren bomen en zo vele decennia later zullen we Gallifrey ook zien. Ik was zeer verrast dat het hier al op deze manier omschreven werd.
    Barbara schittert in afwezigheid, had zeker vakantie. Zodra ze weer in beeld is, is ze ook gelijk de sterke wijze vrouw. Een personage waar ik steeds meer van ga houden.

    Het einde kwam voor mij ook als een verrassing. Niet alles hoeft te worden uitgespeld maar dit was wel heel erg plotseling en ze leefden nog lang en gelukkig.
    Daar bovenop ook nog die absurde cliffhanger waarbij het lijkt alsof de Doctor door iets getroffen is, zo groot is de omschakeling van zijn stemming.

    Over het algemeen een erg leuk verhaal met helaas een afknapperd van een einde. Alhoewel ik het wel leuk vond dat het de neergestorte mensen waren en geen monster in de aquaducten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dit is opa Buiswater, de meest linkse: http://www.seniorplaza.nl/DappereDodo2.jpg

    Ik heb geen moment gedacht dat er monsters in het aquaduct zaten, ik dacht aan een groepje weerspannige Sensorites, maar dat kon natuurlijk helemaal niet want die waren te bang voor donker en geluiden.
    Wat leuk van die oranje hemel en zilveren bomen. Die staan nog op mij te wachten. Hebben ze die zo gemaakt omdat Susan dat gezegd heeft?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtig plaatje van opa Buiswater. Ik denk toch niet dat ik 'm ken. Zal de naam wel eens hebben gehoord, een opvallende naam die blijft hangen.

    Gallifrey heb je in de nieuwe serie van DW ook al kunnen zien. Nu weet ik niet zeker maar dacht dat in de oude serie die ook nog wel in beeld komt. Of deze woorden van Susan de aanleiding zijn, weet ik eigenlijk niet. Het is wel mooi consistent.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lees net in Schokkend Nieuws #93 dat de naam Gallifrey pas in 1973 bekend werd. En ook dat de naam Time Lords pas in 1969 voor het eerst genoemd. Grappig hoe dat allemaal gegroeid is.
    En o ja, er staat ook een leuke foto van de Sensorites in. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. haha wat schokkend allemaal :) En wat toevallig die foto van de Sensorites! Op Tumblr probeer ik altijd een toepasselijke foto bij 'I watched' te zetten, dus daar staan er ook een paar :) Ik moet ook aan Schokkend Nieuws nr.93 zien te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vond het ook erg mooi toevallig daarom moest ik het hier ook even melden. Zag dat je ze gevonden had op Facebook. Als je er geen kan vinden, mag je trouwens mijn exemplaar wel hebben. Ben steeds minder van het bewaren. Dus roep maar.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ik had nog even op R'dam-CS willen kijken, maar je weet al hoezeer ik daar werd afgeleid en verder is het een zooitje daar. Als ik hem deze week niet kan vinden wil graag jouw ex. hebben. Het gaat natuurlijk vooral om het interview en de foto's :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Over de DTTA is het eigenlijk maar een heel klein stukje maar toch leuk omdat het zo herkenbaar is en omdat er naar ons is gekeken door onbekende ogen. Ik bewaar 'm zeker nog een tijdje dus geef maar een gil als het nodig is.

    BeantwoordenVerwijderen