zondag 11 maart 2012

The Dalek Invasion of Earth


 serie Doctor Who: The Dalek Invasion of Earth

Ik zag er een beetje tegenop om aan te beginnen, maar de eerste aflevering bracht gelijk de spanning er goed in. Een troosteloos uitziende aarde. Een bord met een waarschuwing dat er geen lichamen in de rivier mogen gegooid. Een man met een helm op die zo de rivier inloopt. Dit is geen aarde waar je graag wil vertoeven, maar wel wil je weten wat er aan de hand is.

Een heleboel dus, want de Daleks hebben de aarde zo goed als overgenomen (al is er nog een kleine verzetsbeweging) en ze hebben het gemunt op de magnetische kern (is die er dan?) van de aarde. Er volgen een aantal bijzonder naargeestige afleveringen, die me doen denken aan de ergste oorlogen en concentratiekampen.

Alleen gebeurt er iets met Susan en iemand van de verzetsbeweging. Er is zelfs sprake van een bijna-kus. Susan neemt ook ineens het voortouw bij het nemen van beslissingen en de dokter doet wel net of hij het zelf verzint, maar hij volgt de raad van Susan op.

En dan in de laatste aflevering geloof ik ineens mijn ogen niet. Susan staat afscheid te nemen van haar nieuwe lover, zoals wel vaker gebeurd is als ze ergens weer weggaan met de Tardis en ik verwacht dan ook dat ze elk moment naar binnen gaat. Maar dan sluit de Doctor ineens de deur en houdt vanuit de Tardis een mooie toespraak, waarbij hij Susan volwassen verklaart. Hij neemt voor haar de beslissing en vertrekt met de Tardis.

Ik had er geen idee van dat Susan voortijdig (zo voelt het voor mij) uit het kwartet zou stappen, dus ik was volkomen overrompeld door deze ontwikkeling. Ik was zo gewend geraakt aan het viertal dat heel vaak twee-aan-twee opereerde, tot nog toe zat er eigenlijk geen enkele ontwikkeling in de karakters en dan nu ineens dit..?

Nu heeft Grandfather nog steeds haar kapotte schoen die hij zou oplappen en hij belooft dat hij terug zal komen. Ik hoop nu maar van harte dat we dat nog te zien krijgen, want ik heb er moeite mee dat ze er nu ineens uit is, in de toekomst achterblijft en nooit meer Grandfather!!!! Oh grandfather! zal roepen.

Toch ook nog even vermelden - ondanks alle emoties - hoe leuk het was om in het laatste deeltje de mensen met de Daleks te zien gooien en smijten :)


p.s.
Heb nog even zitten zoeken waarom Carole Ann Ford (Susan) nou uit de serie is geschreven en ik las ergens dat zij niet tevreden met haar rol was omdat er helemaal geen ontwikkeling in zat (!) Des te wranger dat juist haar ontwikkeling zat in de manier waarop ze eruit geschreven is :-/
Er is helemaal geen wiki-pagina over haar. Er is er ooit een verwijderd door iemand. Vreemd allemaal. Het is zoekwerk om erachter te komen hoe de vork in de steel zit.

5 opmerkingen:

  1. Hahahaha @ Daleks-gooiende en -smijtende mensen. Ja, dat was een opmerkelijk gezicht. Er werden ook nogal wat Daleks gemold, viel me op zoals bijvoorbeeld Barbara er eentje met een bus opver reed.

    Ik vind het geweldig dat jij helemaal niet hebt zien aankomen dat Susan achter zou blijven op aarde. Iets waar ik zelf de hele aflevering op zat te wachten en dan ook overal aanwijzingen zag dat dit zou gaan gebeuren.
    De Doctor geeft een mooie toespraak zoals jij al schrijft. Opmerkelijk dat hij haar opeens zo kan loslaten. Deze Doctor is dan ook heel erg grillig. Hij is dan weer heel autoritair en dan opeens weer redelijk meegaand. Al raakt hij nooit zijn hooghartigheid helemaal kwijt. Hij lijkt wel een beetje borderline zoals hij hecht aan mensen die hij kent en verafschuwt zij die onbekend voor hem zijn. Een term die in de jaren zestig vast i deze context nog niet bekend zal zijn geweest.
    Iets anders opmerkelijks in dit verhaal is de zware zwartgalgigheid. Hoe kan dit voor een familieserie waar ook kinderen naar kijken ooit goed gekeurd zijn? Juist ook in een tijd dat de censuur niet vreemd was. Maar misschien dat wij als volwassenen er wel veel meer last van hebben.
    Iets heel anders is dat de Doctor een bril op zet om de kalender te kunnen lezen. Een bril waar de tiende Doctor nog zo trots op was, blijkt nu bij de eerste Doctor al heel gewoon.
    En is het je ook opgevallen dat deze Daleks fire roepen in plaats van exterminate? Zouden het wel echte Daleks geweest zijn? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat ze Fire riepen is me natuurlijk wel opgevallen. Misschien zijn ze later toch nog enigszins geherprogrammeerd :) Verder was hun stem, hun rechtlijnigheid en snelle irritatie en meedogenloosheid wel helemaal des Daleks.
    Ik las op de site van Frans van Lottum http://www.denederlandsedoctorwhopagina.nl/eerstedoctor.htm
    dat er toch wel discussie is geweest over het kinder/volwassenniveau van de serie. Ik heb nog nooit gemerkt dat de schrijvers rekening hielden met de leeftijd van de kijkers, maar dit spant wel helemaal de kroon van wat ik tot nog toe gezien heb. Ook geen greintje humor er tussendoor; dodelijke ernst en dat dodelijk dan letterlijk genomen. Ik denk dat de toenmalige kinderen gejuicht zullen hebben bij het gooi- en smijtwerk van de Daleks en daarna dan weer gehuild bij het vertrek van Susan. Die kinderen die van hun ouders nog mochten blijven kijken of niet zelf waren afgehaakt....
    Voor mij was destijds de eerste Nederlandse sf-kinderserie Morgen Gebeurt Het al te eng en dat was vele malen minder erg dan dit :)
    Heb je mijn ps ook gelezen? Heb ik er later nog aan toegevoegd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je ps had ik inderdaad nog niet gezien. Dat de actrice niet tevreden was over haar rol ben ik al meerdere malen tegen gekomen maar omdat jij nog hoopte op haar terugkeer wilde ik daar niets over zeggen.
    Naar mijn weten is dit wel de zwartste aflevering ooit. Dit komt wellicht ook omdat het over ons eigen aarde gaat waardoor we ons er als kijker meer mee verbonden voelen dan als het over een planeet van ver weg is.
    De discussie over voor wie deze serie nu geschikt was, kwam ook door van die fatsoensrakkers die wilden dat het een educatief programma voor de jeugd was. Nou dat was het ook maar dan op een andere manier dan zij voor ogen hadden. Gnigni.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hoopte niet op haar terugkeer, maar ik hoopte dat de dokter nog een keer terug zou komen naar die plek zoals hij beloofd heeft. Om haar op te zoeken en om haar schoen terug te brengen. Of hopen ze dat iedereen dat wel zal vergeten? Nou ik niet :)
    En "zwartgalgigheid" is een mooi woord voor deze aflevering ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zwartgalgigheid is überhaupt een mooi woord. :-)

    Ah, je bedoelt een referentie aan dit afscheid. In de DW-wereld wordt niets vergeten. Maar je hebt dan ook de televisieserie, de boeken, de audio's en de stripverhalen. Ik weet uit ervaring dat het daar in ieder geval wel uitgebreid aan de orde is geweest.

    BeantwoordenVerwijderen