Serie: Doctor Who: Planet of Giants. seizoen 2 aflevering 1
Seizoen 2 begint erg leuk met een driedelige aflevering, waarbij vooral het eerste deeltje om te smullen is. We ontdekken tot onze verrassing dat onze vrienden geslonken zijn tot zo'n klein formaat dat een vlieg daarbij vergeleken al een enorm bedreigend monster is. Gelukkig zijn de insecten allemaal dood, maar de kat niet. Het is altijd weer leuk om de gewone dagelijkse dingen plotseling in een totaal ander formaat te zien. Wat te denken van het afvoerputje van een gootsteen en als de stop eruit getrokken wordt en het water wegloopt?
Een levensbedreigende situatie. Gelukkig is er de zwanenhals waar ze kunnen schuilen. Hoe krijg je een lucifer aangestreken als je zo klein bent als een speldenknop?
Het verhaal zelf, een laboratorium waar insecticiden worden gemaakt, een moord daaromtrent, het was voor mij nogal bijzaak. Het wel en wee van de miniatuurmensen had mijn grootste aandacht.
Wat ik voor het eerst doorhad was dat ze kennelijk steeds ontmaterialiseerd en weer gematerialiseerd worden. Ik dacht dus dat ze tijd- en ruimtereisden met de Tardis, dus ik keek er wel van op dat ze net als bij Star Trek min of meer beamen en het daarom dus fout kan gaan met de menselijke maat.
Ik las ergens dat dit verhaal bedoeld was voor de allereerste aflevering van seizoen 1, maar het is dus die voor seizoen 2 geworden. Ook las ik dat oospronkelijk vier afleveringen waren bedoeld, maar het geheel is dus ook ingekrompen tot drie. Lijkt me een goed besluit geweest, al ging het in de laatste aflevering allemaal heel snel goedkomen met alles en iedereen.
Volgende keer het begin van de Daleks, waar ik nogal tegenop zie. Ben absoluut geen fan van die schreeuwlelijken met hun beperkte bevattingsvermogen.
Seizoen 2 begint erg leuk met een driedelige aflevering, waarbij vooral het eerste deeltje om te smullen is. We ontdekken tot onze verrassing dat onze vrienden geslonken zijn tot zo'n klein formaat dat een vlieg daarbij vergeleken al een enorm bedreigend monster is. Gelukkig zijn de insecten allemaal dood, maar de kat niet. Het is altijd weer leuk om de gewone dagelijkse dingen plotseling in een totaal ander formaat te zien. Wat te denken van het afvoerputje van een gootsteen en als de stop eruit getrokken wordt en het water wegloopt?
Het verhaal zelf, een laboratorium waar insecticiden worden gemaakt, een moord daaromtrent, het was voor mij nogal bijzaak. Het wel en wee van de miniatuurmensen had mijn grootste aandacht.
Wat ik voor het eerst doorhad was dat ze kennelijk steeds ontmaterialiseerd en weer gematerialiseerd worden. Ik dacht dus dat ze tijd- en ruimtereisden met de Tardis, dus ik keek er wel van op dat ze net als bij Star Trek min of meer beamen en het daarom dus fout kan gaan met de menselijke maat.
Ik las ergens dat dit verhaal bedoeld was voor de allereerste aflevering van seizoen 1, maar het is dus die voor seizoen 2 geworden. Ook las ik dat oospronkelijk vier afleveringen waren bedoeld, maar het geheel is dus ook ingekrompen tot drie. Lijkt me een goed besluit geweest, al ging het in de laatste aflevering allemaal heel snel goedkomen met alles en iedereen.
Volgende keer het begin van de Daleks, waar ik nogal tegenop zie. Ben absoluut geen fan van die schreeuwlelijken met hun beperkte bevattingsvermogen.
Heb precies hetzelfde als jij, de miniatuur Doctor en companen zijn zo intrigerend dat de rest een bijverhaal is. Ook vond ik het bijverhaal met de moord en de politieke consequenties zo anders gefilmd dat het leek alsof ik twee verschillende series tegelijkertijd zat te kijken.
BeantwoordenVerwijderenDe miniatuur Doctor en zijn belevenissen waren prachtig en dan vooral met voorwerpen zoals de telefoonhaak die ze slechts met vereende krachten van de haak kregen. Hihi.
Ik vond ze er allemaal ook zo ontzettend fris uitzien en dan vooral Ian. Echt uitgerust na een vakantie maar misschien verbeeld ik me dat maar.
Dat het reizen een dematerialiseren is, heb ik nooit eerder of later op die manier zo gehoord. Ik vrees dat dit idee in de serie later wordt losgelaten of is vergeten. Hoe het wel precies zit, weet ik ook niet zo.
De muziek was heel subtiel. Door veel televisieseriemuziek te luisteren, ga je wel meer van dat soort muziekjes horen tijdens het kijken. Ik vind dat wel leuk, het voegt echt wat toe.
Zag dat je deel een van de Daleks toch al gekeken hebt dus je hebt je wel heel snel over je weerzin gezet. Goed zo. Ik ben zelf ook niet dol op deze knapen maar we slaan ons er wel doorheen.