Doctor Who: The Space Museum
Aflevering bestaat uit vier deeltjes, waarvan ik het eerste deel ijzersterk vond. De doctor en zijn companions komen op een planeet terecht dat als museum is ingericht en zien dan plotseling zichzelf als museumstuk staan. Terwijl ze in het museum rondlopen worden ze niet opgemerkt door de bewakers. Allemaal erg geheimzinnig en eng.
Wanneer de doctor op het idee komt dat ze in een andere tijdlijn zitten en moeten zien de tijd zo te veranderen dat ze geen museumstukken worden rijzen de bekende tijdreisvragen keer op keer op. Doen we nu precies wat we moeten doen om de tijd te veranderen of doen we precies datgene dat ons in een museumstuk zal veranderen? Wel grappig dat ze zich zo met deze puzzel bezighouden.
Er zijn zoals in menige aflevering vijanden The Morocs die de planeet hebben overgenomen om er één groot ruimtemuseum van te maken en helpers, overgeblevenen van de oorspronkelijke bewoners.(Xerons)
Er zijn natuurlijk ook weer de bekende gevangennemingen en bevrijdingen. De doctor wordt als eerste gepakt, maar weet zich daaruit te redden door in een Dalek te kruipen. Buitengewoon grappig, hoe hij daaruit te voorschijn komt.
Dan zijn er weer de nodige vechtscènes, die Ian voor zijn rekening neemt. Als een superman slaat hij menige bewaker tegen de vlakte met een enkele handbeweging en een stomp na, soms ook twee tegelijk.
Vicky laat zich ook van een zeer slimme kant zien, geen angstig gegil, maar daden, dat is nog eens een companion.. Ze wordt er helemaal vrolijk en vastberaden van als ze haar plannetjes uitwerkt.
Barbara legt ook bijna het loodje en komt in verstikkend gas terecht samen met een van de jongeren.
Je snapt niet hoe het mogelijk is maar uiteindelijk komt alles weer goed, zelfs de doctor die toch ver beneden vriespunt in een laatste preparatiefase zit om museumstuk te worden heeft alleen nog wat last van reumatische klachten. Het is vooral Vicky die de situatie redt door een revolutie te beginnen samen met de autochtone jongeren en het wapendepot leeg weet te halen, want anders waren ze er beslist geweest :)
Volgende aflevering: alweer Daleks. Mij iets te snel na de vorige keer.
Aflevering bestaat uit vier deeltjes, waarvan ik het eerste deel ijzersterk vond. De doctor en zijn companions komen op een planeet terecht dat als museum is ingericht en zien dan plotseling zichzelf als museumstuk staan. Terwijl ze in het museum rondlopen worden ze niet opgemerkt door de bewakers. Allemaal erg geheimzinnig en eng.
Wanneer de doctor op het idee komt dat ze in een andere tijdlijn zitten en moeten zien de tijd zo te veranderen dat ze geen museumstukken worden rijzen de bekende tijdreisvragen keer op keer op. Doen we nu precies wat we moeten doen om de tijd te veranderen of doen we precies datgene dat ons in een museumstuk zal veranderen? Wel grappig dat ze zich zo met deze puzzel bezighouden.
Er zijn zoals in menige aflevering vijanden The Morocs die de planeet hebben overgenomen om er één groot ruimtemuseum van te maken en helpers, overgeblevenen van de oorspronkelijke bewoners.(Xerons)
Er zijn natuurlijk ook weer de bekende gevangennemingen en bevrijdingen. De doctor wordt als eerste gepakt, maar weet zich daaruit te redden door in een Dalek te kruipen. Buitengewoon grappig, hoe hij daaruit te voorschijn komt.
Dan zijn er weer de nodige vechtscènes, die Ian voor zijn rekening neemt. Als een superman slaat hij menige bewaker tegen de vlakte met een enkele handbeweging en een stomp na, soms ook twee tegelijk.
Vicky laat zich ook van een zeer slimme kant zien, geen angstig gegil, maar daden, dat is nog eens een companion.. Ze wordt er helemaal vrolijk en vastberaden van als ze haar plannetjes uitwerkt.
Barbara legt ook bijna het loodje en komt in verstikkend gas terecht samen met een van de jongeren.
Je snapt niet hoe het mogelijk is maar uiteindelijk komt alles weer goed, zelfs de doctor die toch ver beneden vriespunt in een laatste preparatiefase zit om museumstuk te worden heeft alleen nog wat last van reumatische klachten. Het is vooral Vicky die de situatie redt door een revolutie te beginnen samen met de autochtone jongeren en het wapendepot leeg weet te halen, want anders waren ze er beslist geweest :)
Volgende aflevering: alweer Daleks. Mij iets te snel na de vorige keer.
Je schrijft dat je de eerste aflevering ijzersterk vond, betekent dat je de rest veel minder vond?
BeantwoordenVerwijderenIk ben met je eens dat het eerste deeltje enorm spannend en mysterieus is en ijzersterk in de nieuwigheid van het verhaal. Maar de andere delen mochten er van mij ook wezen. Langzaam worden de companions ieder op een heel eigen spoor van het avontuur gezet en zoals je prachtig hebt beschreven, slaan ze zich ieder op een eigen manier er weer doorheen.
Ik kon me heel goed inleven in dit verhaal. Ook al was het thema van veroveraar en onderdrukten bekend, door de uitwerking kon het mij heel erg boeien. De manier van doen door de veroveraars waartussen ook soldaten zaten die het ook maar deden om zelf te overleven en dan de onderdrukten die alleen als jeugd over waren gebleven omdat alle ouderen waren uitgeroeid. Zullen ze door het vele fronzen zulke zware wenkbrauwen hebben gekregen?
De Doctor vond ik ditmaal wat minder aardig tegen Vicki en zij zocht haar heil dan ook bij Barbara die het haar liefdevol gaf.
Ook het steeds weer noemen van het dilemma of hun handelingen juist tot de ongewenste situatie zou leiden of juist zou veranderen, werd wat te veel van het goede.
Beetje anticlimax dat we de volgende keer met de Daleks zullen worden opgescheept. Daar zat ik ook niet echt op te wachten. Doe mij maar nog zo'n fris verhaal als deze.
Ik was zo gegrepen door het eerste deeltje dat het daarna dan bijna wel een beetje moest teleurstellen, maar veel minder vond ik het niet, wel iets minder. Die mannen in allemaal dezelfde pakken leken zo op elkaar, dat ik ze nauwelijks uit elkaar kon houden en ze konden me niet zo boeien. Niet zo'n sterk spel ook.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het steeds noemen van het dilemma juist wel grappig.
Wel een van de betere afleveringen, maar een deeltje minder had ook gemogen van mij. Ik was ook niet helemaal in de juiste stemming denk ik (zat met een onkiese kies te kijken)
Die Daleks, ja dat is weer even doorbijten vrees ik, al vond ik de vorige best wel leuk, dus wie weet...
Zo'n kies kan het kijkplezier enorm in de weg zitten maar zie, zelfs met deze onkies was het toch nog de moeite waard. Kun je nagaan hoe het was geweest als je je helemaal op en top had
BeantwoordenVerwijderengevoeld.
Die Daleks gaan er wel 6 deeltjes over doen als ik het goed heb gezien dus inderdaad even doorbijten en wie weet valt het mee.