Doctor Who (classic) aflevering 501 The Tomb of the Cybermen
Deze aflevering is voor sommige mensen een topper, maar mij viel hij toch een beetje tegen. Erg fijn natuurlijk dat hij helemaal bewaard is gebleven, maar verder erg voorspelbaar en een eindeloos heen en weer bewegen van hendels en indrukken van knoppen.
In deeltje 1 wordt alsmaar geroepen dat de knoppen niet mogen worden aangeraakt en dat gebeurt natuurlijk toch. En dan aan het eind: een Cyberman!
In deeltje twee blijkt dat het een nep-Cyberman was, maar goed toch leuk dat hij eraan kwam.
De archeologen willen de graftombe vinden van de Cybermen die al 500 jaar niet meer leven. Dan zijn er natuurlijk weer saboteurs en er is een waanzinnige machtswellusteling, ditmaal geen geleerde maar een geldschieter van het project. (Klieg)
Het allerleukste in deze aflevering is wel de honeycomb, de honingraat. Als er weer aan handels is getrokken ontdooit de honingraat en zien we de cybermen ieder in hun eigen hokje tot leven komen en bewegen. Dat is een machtig mooi gezicht en ziet er ook heel groot uit. Ook hoe ze eruit komen door het dunne stukje plastic is erg mooi. We zien ze nog een paar keer bevriezen en ontdooien, dus kunnen herhaaldelijk van dit schouwspel genieten.
Een tweede leuke scène die ik wil noemen is de zwarte geweldenaar Toberman die al behoorlijk onder invloed is van de cybermen, maar er door de doctor weer aardig wordt uitgepraat en die dan een cyberman te lijf gaat en hem als een trofee hoog boven zich houdt terwijl hij rondloopt en hem dan neersmijt.
En hoe doet onze nieuwe companion het in al dat geweld en heen en weer geloop? Aanvankelijk ziet ze eruit als een knap popje met lang gekruld haar, maar gelukkig weet ze toch haar mannetje te staan. Ze mag niet mee in de hatch, wordt door Kaftan verdoofd, maar uiteindelijk doet ze dappere dingen. Heel even is er een onderbreking van de actie, als ze zich zorgen maakt om het welzijn van de doctor die tenslotte al 450 jaar oud is De Doctor vraagt haar dan of ze gelukkig is. Dat bevestigt ze, maar ze treurt nog wel om haar vader. Die is ze tenslotte nog maar pas verloren. De doctor bemoedigt haar en zegt daar haar herinneringen aan hem niet altijd droevig zullen blijven. Denkt de doctor nog wel eens aan zijn familieleden? Jazeker, maar ze slapen min of meer in hem en alleen als hij het echt wil kan hij zeer weer terugzien in zijn herinnering. Zo zal dat ook bij Victoria gaan, want er is zoveel te beleven. Ze hebben een heel bijzonder en uniek leven.
Erg leuk dialoogje vond ik dat.
Verder vallen er nogal wat doden, maar de grootste slechterik Klieg blijft tot het laatste moment leven en ook zijn handlanger Kaftan (wat een naam) is niet kapot te krijgen.
De eindscène is ook nog wel de moeite waard, als de deur geëlektrificeerd wordt. De enorm dikke deur wordt aan de binnenkant opengetrokken door een cyberman en aan de buitenkant dichtgetrokken door Toberman die dit met zijn leven moet bekopen.
Deze aflevering is voor sommige mensen een topper, maar mij viel hij toch een beetje tegen. Erg fijn natuurlijk dat hij helemaal bewaard is gebleven, maar verder erg voorspelbaar en een eindeloos heen en weer bewegen van hendels en indrukken van knoppen.
In deeltje 1 wordt alsmaar geroepen dat de knoppen niet mogen worden aangeraakt en dat gebeurt natuurlijk toch. En dan aan het eind: een Cyberman!
In deeltje twee blijkt dat het een nep-Cyberman was, maar goed toch leuk dat hij eraan kwam.
De archeologen willen de graftombe vinden van de Cybermen die al 500 jaar niet meer leven. Dan zijn er natuurlijk weer saboteurs en er is een waanzinnige machtswellusteling, ditmaal geen geleerde maar een geldschieter van het project. (Klieg)
Het allerleukste in deze aflevering is wel de honeycomb, de honingraat. Als er weer aan handels is getrokken ontdooit de honingraat en zien we de cybermen ieder in hun eigen hokje tot leven komen en bewegen. Dat is een machtig mooi gezicht en ziet er ook heel groot uit. Ook hoe ze eruit komen door het dunne stukje plastic is erg mooi. We zien ze nog een paar keer bevriezen en ontdooien, dus kunnen herhaaldelijk van dit schouwspel genieten.
En hoe doet onze nieuwe companion het in al dat geweld en heen en weer geloop? Aanvankelijk ziet ze eruit als een knap popje met lang gekruld haar, maar gelukkig weet ze toch haar mannetje te staan. Ze mag niet mee in de hatch, wordt door Kaftan verdoofd, maar uiteindelijk doet ze dappere dingen. Heel even is er een onderbreking van de actie, als ze zich zorgen maakt om het welzijn van de doctor die tenslotte al 450 jaar oud is De Doctor vraagt haar dan of ze gelukkig is. Dat bevestigt ze, maar ze treurt nog wel om haar vader. Die is ze tenslotte nog maar pas verloren. De doctor bemoedigt haar en zegt daar haar herinneringen aan hem niet altijd droevig zullen blijven. Denkt de doctor nog wel eens aan zijn familieleden? Jazeker, maar ze slapen min of meer in hem en alleen als hij het echt wil kan hij zeer weer terugzien in zijn herinnering. Zo zal dat ook bij Victoria gaan, want er is zoveel te beleven. Ze hebben een heel bijzonder en uniek leven.
Erg leuk dialoogje vond ik dat.
Verder vallen er nogal wat doden, maar de grootste slechterik Klieg blijft tot het laatste moment leven en ook zijn handlanger Kaftan (wat een naam) is niet kapot te krijgen.
De eindscène is ook nog wel de moeite waard, als de deur geëlektrificeerd wordt. De enorm dikke deur wordt aan de binnenkant opengetrokken door een cyberman en aan de buitenkant dichtgetrokken door Toberman die dit met zijn leven moet bekopen.
Ondanks dat deze aflevering je een beetje tegenviel, noem je precies de scènes op die alom geprezen worden. Zoals bijvoorbeeld de ontdooiende Cybermen en het gesprek tussen de Doctor en Victoria.
BeantwoordenVerwijderenZelf vond ik dat Victoria soms wel haar mannetje wist te staan maar toch ook wel erg het afhankelijke meisje bleef. Wel een met een eigen wil maar duidelijk de zwakkere.
Wat ik in andere afleveringen nog wel eens verwarrend vind, namelijk de hoeveelheid aan personages, vond ik dat juist in deze aflevering heel erg leuk. Ieder zo zijn eigen agenda en ook zijn eigen temperament. Zoals bijvoorbeeld die enorme lomperik die alleen voor zijn eigen leven koos en steeds even terugkwam om weer een lompe opmerking te maken en dan weer verder te werken aan de kapotte raket.
Jamie met het enorme horloge om leidde mij een beetje af. Kan natuurlijk verklaard worden met dat hij deze gekregen heeft van de Doctor maar het ziet er uit alsof hij die vergeten is af te doen bij het omkleden.
De Doctor en Jamie gaan inmiddels met elkaar om alsof ze elkaar al vele jaren kennen. Al die kleine plagerijtjes tussendoor maken het nog leuker om naar ze te kijken.
Jij noemt nog Toberman die de Cyberman wegsmijt. Het hele stuk vond ik erg leuk totdat hij die Cyberman boven zijn hoofd hield. Daarin is het zo duidelijk alleen maar een pop dat alle magie in een keer voor mij wegviel.
Verder vond ik het zeker genieten om eens allemaal bewegende en ook nog scherpe beelden te hebben. Is minder inspannend. Helaas geldt voor de rest van het seizoen dat er alleen weer hier en daar film bewaard is gebleven.
De personages waren allemaal wat makkelijker uit elkaar te houden, omdat ze bewogen en duidelijk te zien waren. Dat scheelt een slok op een borrel met wat we de laatste tijd gewend waren :)
BeantwoordenVerwijderenJa die komende en gaande man die jij de lomperik noemde, dat had iets grappigs. Hij leek mij nogal overbodig in het verhaal, maar ja, die raket moest natuurlijk wel gemaakt worden.
Dat horloge, ik zal wel heel selectief kijken, maar dat is me totaal niet opgevallen ;)
Jij denkt dat het een pop was die Toberman boven zijn hoofd hield. Rare, dat was een echte cyberman hoor! Dat zag je toch toen hij hem neersmeet en alle onderdelen zichtbaar werden. Kwam er ook niet zo'n vieze witte smurrie uitzetten? Dat bewijst toch wel dat het een echte cyberman was, want ze gaan geen poppen maken met smurrie erin!
Het voelt heel luxe inderdaad een hele aflevering lang alles te zien bewegen. De komende aflevering is inderdaad weer afzien, maar die daarna komt is iets beter en daar ben ik wel heel benieuwd naar vanwege de laatste aflevering DW-modern
O ja, poppen met smurrie bestaan natuurlijk niet. Hoe kon ik nu zo dom zijn! :-)
BeantwoordenVerwijderen