Jan Siebelink: Mijn leven met Tikker
Ik had nog nooit wat van Siebelink gelezen, dus ik dacht: laat ik eens met iets autobiografisch beginnen. Ik kwam er pas heel laat achter, dat dit een roman was en geen autobiografisch werk, al is de levensbeschrijving van de hond wel voor een groot deel autobiografisch en is deze roman een ode aan de hazewindhond die hij veertien jaar gehad heeft.
Het boek beschrijft het leven van een wat eenzelvige alleenstaande man, wiens leven voor een groot deel bestaat uit het samenleven met zijn hond. Dat lijkt een beetje ziekelijk, maar de waarnemingen van hond en natuur zijn allemaal even prachtig en minutieus beschreven en wanneer de hond zijn laatste adem uitblaast ben je zo van hem gaan houden, dat je een traantje moet wegpinken.
Met heel veel plezier gelezen.
Het boek beschrijft het leven van een wat eenzelvige alleenstaande man, wiens leven voor een groot deel bestaat uit het samenleven met zijn hond. Dat lijkt een beetje ziekelijk, maar de waarnemingen van hond en natuur zijn allemaal even prachtig en minutieus beschreven en wanneer de hond zijn laatste adem uitblaast ben je zo van hem gaan houden, dat je een traantje moet wegpinken.
Met heel veel plezier gelezen.
Naar deze schrijver ben ik ook al een tijdje nieuwsgierig. Het onderwerp van het verhaal dat je hier beschrijft, spreekt mij persoonlijk helemaal niet aan. Hoe mooi geschreven dan ook. Ik ga ooit een andere proberen.
BeantwoordenVerwijderenWel interessant om te lezen dat je zo'n plezier met dit boek gehad hebt.