Leer ons stil te zitten

Boek: Tim Parks: Leer ons stil te zitten (uitgelezen)
Tim Parks is romanschrijver en essayist, maar in dit boek neem hij zichzelf onder de loupe en wel een zeer sterke loupe, hij keert zichzelf behoorlijk binnenstebuiten en laat veel van zijn innerlijk leven zien. Hij heeft hevige buikpijnen en pijn bij het plassen die steeds maar erger wordt. Hij gaat door de medische molen, men wil hem opereren, maar onderzoeken wijzen uit dat hem niets mankeert. Uiteindelijk komt hij van zijn pijnen af door bezinning op zijn manier van leven, op zijn gestresste lichaam en door meditatie. Naar het einde toe een beetje langdradig en het einde is ook nogal abrupt, maar toch een boeiend boek, vooral wat betreft zijn filosofische overpeinzingen. Met name de stukken over taal, die hem als schrijver natuurlijk na aan het hart ligt, zijn interessant en doen denken aan "De kaart is niet het gebied" van de filosoof Alfred Korzybski. Door zijn uitweidingen hierover snapte ik dit voor het eerst tot op de bodem. Alle woorden en begrippen zijn altijd metaforen, het kan nooit de werkelijkheid zijn. Hij beleeft taal op een bepaald moment zelfs zozeer als hindernis dat hij besluit met schijven te stoppen. Gelukkig komt hij daar weer van terug. Het boek is geschreven met veel humor en zelfrelativering.