Doctor Who 3x06 The Ark
Deze aflevering sprak zeer tot mijn verbeelding. Het einde van de aarde en je bestaat nog als mensheid. Wat te doen. Mee ten onder gaan of op de bijbelse manier een ark bouwen en een planeet uitzoeken waar je zou kunnen overleven als mensheid. Vreemd genoeg heet deze planeet Refusis wat me meer aan weigeren doet denken (ik zou eerder Refuge of Refugis verwachten, maar misschien was dit wel bedoeld)
.jpg)
Heel toevallig dat de doctor en zijn companions nou net op de Ark terechtkomen en de mensen (guardians) zijn onderweg naar Refusis. Een reis zo lang dat daar wel enkele generaties overheen gaan. Velen zullen dus geboren worden en sterven op het gigantische ruimteschip, maar miljoenen zijn geminiaturiseerd tot een speldenknopje en zullen pas op Refusis zelf weer hun normale grootte terugkrijgen. Jammer dus voor vele Guardians dat ze het Beloofde Land (=Planeet) nooit zullen bereiken.
En dan zijn er ook nog de eenogige Monoids, die als een soort slaven de Guardians dienen en niet kunnen spreken en met behulp van een soort primitieve gebarentaal hun opdrachten ontvangen. De Monoids lopen als een kleuter met een te grote luier om en ook hun voeten zijn heel curieus.
Het probleem is dat Dodo, die we nu voor het eerst zien bewegen (en eigenlijk een beetje irritant is) een virus meebrengt waardoor alle Guardians alsnog zullen sterven (hebben geen antistoffen meer in hun lijf na al die eeuwen). Ik was al bang dat we vier afleveringen lang met dit probleem geconfronteerd zouden worden, (gevangenschap, wantrouwen, vertrouwen etc) maar zie, na twee afleveringen heeft de doctor al een antistof ontwikkeld zodat iedereen weer snel geneest.
De grote verrassing van deze aflevering is dan ook dat ze de Ark verlaten, maar even later weer terug zijn in hetzelfde oerwoud waaruit ze vertrokken, alleen is het nu 700 jaar later, vlak voordat het einde van de reis is bereikt. En al even verrassend: De Monoids hebben de macht overgenomen, de Guardians zijn de slaven geworden. De Monoids doen me een beetje aan de Daleks denken, niet wat hun uiterlijk betreft natuurlijk, maar wel hun gedrag en manier van denken. Enorm rechtlijnig en alles wat niet-monoid is moet worden vernietigd.
Uiteindelijk blijkt de planeet Refusis wel bewoond, maar de Refusians zijn onzichtbaar, dat is geen partij voor de Monoids, die op het eind elkaar wantrouwen en afslachten. Er moet nog wel een bom onschadelijk worden gemaakt (die zit in een beeld dat aanvankelijk een mens moest worden maar tot een Monoid is omgebouwd).
Gelukkig hebben de Refusians onzichtbare superpowers. Dus het loopt allemaal behoorlijk goed af. De Guardians en overgebleven monoids moeten beloven in vrede met elkaar te leven, want anders mogen ze niet op de planeet blijven. De doctor en zijn companions verlaten de planeet en we zien alvast een stukje van de volgende aflevering. De doctor is onzichtbaar en ze zijn in groot gevaar.
Deze aflevering sprak zeer tot mijn verbeelding. Het einde van de aarde en je bestaat nog als mensheid. Wat te doen. Mee ten onder gaan of op de bijbelse manier een ark bouwen en een planeet uitzoeken waar je zou kunnen overleven als mensheid. Vreemd genoeg heet deze planeet Refusis wat me meer aan weigeren doet denken (ik zou eerder Refuge of Refugis verwachten, maar misschien was dit wel bedoeld)
.jpg)
En dan zijn er ook nog de eenogige Monoids, die als een soort slaven de Guardians dienen en niet kunnen spreken en met behulp van een soort primitieve gebarentaal hun opdrachten ontvangen. De Monoids lopen als een kleuter met een te grote luier om en ook hun voeten zijn heel curieus.
De grote verrassing van deze aflevering is dan ook dat ze de Ark verlaten, maar even later weer terug zijn in hetzelfde oerwoud waaruit ze vertrokken, alleen is het nu 700 jaar later, vlak voordat het einde van de reis is bereikt. En al even verrassend: De Monoids hebben de macht overgenomen, de Guardians zijn de slaven geworden. De Monoids doen me een beetje aan de Daleks denken, niet wat hun uiterlijk betreft natuurlijk, maar wel hun gedrag en manier van denken. Enorm rechtlijnig en alles wat niet-monoid is moet worden vernietigd.
Uiteindelijk blijkt de planeet Refusis wel bewoond, maar de Refusians zijn onzichtbaar, dat is geen partij voor de Monoids, die op het eind elkaar wantrouwen en afslachten. Er moet nog wel een bom onschadelijk worden gemaakt (die zit in een beeld dat aanvankelijk een mens moest worden maar tot een Monoid is omgebouwd).
De naam van de planeet waar ze naar op weg zijn, vond ik ook al zo vreemd. Leuk dat jij dat ook opmerkt.
BeantwoordenVerwijderenOver die geminituariseerde mensen wordt later helemaal niet meer gerept. Alleen met de rechtzaak zien we iemand mini worden gemaakt. Wel zien we bij de planeet de geminituariseerde Monoids die voorzichtig van het schip worden gehaald.
Dodo is mij te snel gewend aan de hele situatie. Eerst denkt ze nog op aarde te zijn in een dierentuin vlak bij Londen maar als ze merkt dat het anders is, vindt ze het ook allemaal maar best.
Jij schrijft dat ze een beetje irritant is. De Doctor vindt vooral dat ze haar Engels beter zou moeten hanteren. Dit zegt hij zelfs meerdere malen. Opmerkelijk omdat de TARDIS toch alle talen vertaalt in de moedertaal van de toehoorder. Dus hoe hoort de Doctor dan dat zij geen goed Engels spreekt?
Ik was ook zeer verrast dat binnen twee aflevering het probleem van het virus is opgelost. Ook nog eens spanning door de rechtszaak met een uitslag voor de Doctor en de zijne die niet misselijk is maar die teruggedraaid wordt door de leider van alle mensen. Dat is nog eens een leider.
Het tweede gedeelte waarbij de Monoids de macht hebben overgenomen, was nog steeds heel leuk, alleen had ik wel wat moeite met het moraal van het verhaal. De mensheid krijgt wel een standje maar wordt toch eigenlijk wel weer als de betere afgeschilderd. Jammer.
O ja, het beeld dat uit het ruimteschip duikelde vond ik erg leuk. Het hele idee van dat standbeeld vind ik erg goed gevonden.
Heb je trouwens opgemerkt dat de muziek dezelfde is als die van de aflevering The Daleks? Ze hebben dezelfde muziek gebruikt. Het mooie vind ik dat het doordat de verhalen zo verschillend de muziek een iets andere uitwerking heeft maar bij alletwee het prima doet.
En ja, dan de Doctor die zomaar oplost!!! Hoe moet dat verder?!?!?!
Ja zelfs op de meest ongelegen momenten begint de doctor over die taal. Wat ik irritant aan Dodo vind is ook dat ze zomaar de Tardis uitloopt en geen gevaren ziet, ook niet naar Steven wil luisteren. Jammer wel al die jonge meisjes als companion.
BeantwoordenVerwijderenGoh daar heb ik helemaal niets van gemerkt van diezelfde muziek. Erg eigenlijk.
Ook kan ik me niet herinneren dat de mensheid als beter werd afgeschilderd. Wel dat ze moesten leren om samen te leven, dat vond ik wel een mooie moraal.
Dat Dodo zo onverantwoord is, vind ik wel bij haar leeftijd passen. Alleen dat zij alles zo normaal schijnt te vinden dan weer niet. Wat meer verwondering vind ik wel op zijn plaats.
BeantwoordenVerwijderenDe mensheid als beter werd niet zo expliciet gezegd maar zo kwam het op mij over. Dat de Monoids het slechter deden dan toen de mensen de boventoon voerden. Maar misschien dat ik wel een vooroordeel tegen de mensheid heb. ;-)
Eerlijk gezegd vond ik die Monoids wel hele erge gasten. Ik zei al dat ze me aan de Daleks deden denken. Deden ze het slechter? Ja. Bij de Guardians was de number one voor rede vatbaar en mocht de doctor zijn ding doen. Bij de Monoids was geen genade, geen rechtspraak ook, gewoon erg snel schieten.
BeantwoordenVerwijderen