Kumaré (documentaire van Holland doc)
Vandaag voor de tweede keer gezien, deze documentaire en ik ben er wederom diep van onder de indruk.
Een Indiase man, Amerikaans staatsburger en filmmaker, als hindoe opgevoed, heeft het helemaal gehad met zijn religie en al die nepgoeroes, maar is toch getroffen door de sereniteit en rust die zijn oma uitstraalt als zij 's morgens haar gebeden opzegt. Hij verbaast zich ook over het succes van Indiase religies in het westen die juist opkomen als hij ze net heeft afgezworen.
Bij wijze van experiment geeft hij zich zelf uit voor guru, laat zijn haar groeien, kleedt zich als zodanig en neemt het Indiase accent van zijn oma aan. Hij gaat aan yoga doen, verzint allerlei rituelen en oefeningen en noemt zich Kumaré (Kumar is zijn tweede naam)
Je ziet het hele proces van hoe hij volgelingen krijgt, die hoe langer hoe meer in hem gaan geloven en naarmate je langer kijkt raak je zelf ook steeds meer onder de indruk van zijn vriendelijke voorkomen en zijn leringen.
Wat hij de mensen wil leren is dat zij hun eigen guru zijn en geen guru nodig hebben en eigenlijk zegt hij ook steeds, dat hij niet bijzonder is en hetzelfde als zij. Mensen wijden zich aan hem en geven zich aan hem over en hebben geweldige ervaringen bij hem. Hij weet het beste in hen los te maken en eigenlijk ook in zichzelf.
Dan komt het moment van de onthulling. Hij heeft het er moeilijk mee, heeft zich zo geïdentificeerd met zijn eigen creatie, dat hij het bij het afscheid van zijn leerlingen niet kan opbrengen zich te onthullen. Pas na een week scheert hij zijn baard en lange haar en nadat hij het hun verteld heeft via een video komt hij als gewone westerling Vikram binnen.
Je ziet de perplexe reacties van zijn leerlingen en een vrouw gaat al snel naar hem toe om hem te omhelzen, waarna anderen volgen. Je ziet ook een paar mensen weglopen. In de aftiteling lees je dat 10 van de 14 leerlingen nog contact met hem hebben.
Deze documentaire is erg leuk in elkaar gezet, lichtvoetig, vrolijk, humoristisch, goeie muziek en daarom alleen al de moeite van het kijken waard. Verder buitengewoon leerzaam ook om te zien hoe guruschap werkt. Een echte onthulling. Ook de manier waarop deze Vikram zich totaal in dit experiment heeft geworpen en er dan ook nog zo'n leuke film van heeft weten te maken is inspirerend.
Vandaag voor de tweede keer gezien, deze documentaire en ik ben er wederom diep van onder de indruk.
Een Indiase man, Amerikaans staatsburger en filmmaker, als hindoe opgevoed, heeft het helemaal gehad met zijn religie en al die nepgoeroes, maar is toch getroffen door de sereniteit en rust die zijn oma uitstraalt als zij 's morgens haar gebeden opzegt. Hij verbaast zich ook over het succes van Indiase religies in het westen die juist opkomen als hij ze net heeft afgezworen.
Bij wijze van experiment geeft hij zich zelf uit voor guru, laat zijn haar groeien, kleedt zich als zodanig en neemt het Indiase accent van zijn oma aan. Hij gaat aan yoga doen, verzint allerlei rituelen en oefeningen en noemt zich Kumaré (Kumar is zijn tweede naam)
Je ziet het hele proces van hoe hij volgelingen krijgt, die hoe langer hoe meer in hem gaan geloven en naarmate je langer kijkt raak je zelf ook steeds meer onder de indruk van zijn vriendelijke voorkomen en zijn leringen.
Wat hij de mensen wil leren is dat zij hun eigen guru zijn en geen guru nodig hebben en eigenlijk zegt hij ook steeds, dat hij niet bijzonder is en hetzelfde als zij. Mensen wijden zich aan hem en geven zich aan hem over en hebben geweldige ervaringen bij hem. Hij weet het beste in hen los te maken en eigenlijk ook in zichzelf.
Dan komt het moment van de onthulling. Hij heeft het er moeilijk mee, heeft zich zo geïdentificeerd met zijn eigen creatie, dat hij het bij het afscheid van zijn leerlingen niet kan opbrengen zich te onthullen. Pas na een week scheert hij zijn baard en lange haar en nadat hij het hun verteld heeft via een video komt hij als gewone westerling Vikram binnen.
Je ziet de perplexe reacties van zijn leerlingen en een vrouw gaat al snel naar hem toe om hem te omhelzen, waarna anderen volgen. Je ziet ook een paar mensen weglopen. In de aftiteling lees je dat 10 van de 14 leerlingen nog contact met hem hebben.
Deze documentaire is erg leuk in elkaar gezet, lichtvoetig, vrolijk, humoristisch, goeie muziek en daarom alleen al de moeite van het kijken waard. Verder buitengewoon leerzaam ook om te zien hoe guruschap werkt. Een echte onthulling. Ook de manier waarop deze Vikram zich totaal in dit experiment heeft geworpen en er dan ook nog zo'n leuke film van heeft weten te maken is inspirerend.
