Doctor Who: The Wheel in Space

Doctor Who (klassiek) S05 ep. 07 The Wheel in Space

Dat was even een bittere teleurstelling toen de recons zo erbarmelijk slecht waren. En gelijk al hommeles, geen leuke dansjes of grapjes dit keer. Jamie is nog steeds erg in rouw om Victoria, maar goed dat ze er niet bij was want........ Cybermen!
We horen het niet vaak maar in dit deeltje horen wij de doctor schreeuwen (bij gebrek aan Victoria?) Hij is er slecht aan toe en in deel 2 blijft hij afwezig. De arme Jamie staat er alleen voor.

Dan komt deeltje 3: een waar kijkgenot. Bewegende beelden en ook nog eens heel helder. Je weet niet wat je overkomt. We zien nu voor het eerst allerlei bemanningsleden, waaronder de superslimme Zoe. De introductie van de cybermen (in dit deel gelukkig) is geweldig: twee grote eieren botsen tegen elkaar en uit het ene ei vormt zich langzaam een menselijke gestalte, nou ja menselijk: een cyberman dus.

Dan is er, net als in de vorige aflevering, weer een koppige leider, die in totale ontkenning is van wat er gaande is. De andere bemanningsleden van het ruimteschip zijn zich gelukkig meer bewust van de situatie en ook van de toestand van Jarvis (Jarvis can't face the truth).

 De doctor is er inmiddels ook weer bijgekomen om oplossingen te bedenken voor de inval van de cybermen, die er dit keer genoeg weten te hypnositiseren voor eigen gebruik of te doden als ze niet gebruikt kunnen worden.

 De stem van de cybermen is weer wat veranderd, ze zien er nog wel hetzelfde uit met dat rare wasbord op hun borst. Ze zijn nog even gevaarlijk.

Deeltje 4 en 5 zijn weer van een bedroevende slechtheid. Ik heb dl. 5 alleen via plaatjes met onderschrift bekeken, de beelden waren wel duidelijker, maar je mist toch wel de geluiden, dus dat is geen vervanging, hoogstens een aanvulling.

Maar deel 6 is weer bewaard gebleven en dat zorgt voor een aantal mooie ruimtebeelden. Die van Jamie en Zoe die in ruimtepakken door de ruimte zweven

 

en die van de Cybermen die op een vreemde bijna dansende manier aan komen zweven.

Er wordt geschoten, er is veel technotalk die Zoe beter zal begrijpen dan ik. Het komt allemaal weer goed, Zoe wil mee, maar mag niet mee en dan kruipt ze in een kist in de Tardis en mag toch mee: Jamie heeft weer een nieuw maatje en de doctor ook natuurlijk.

En dan even een vooruitblik op seizoen 6: op 1 aflevering na zie ik geen recons meer!!! Hoera!!!

Doctor Who: Fury from the Deep

Doctor Who (classic)  s05e06 Fury from the Deep

Weer een zesdelig verhaal, waarvan geen enkel deel bewaard is gebleven, maar toch waren we veel beter af dan bij het vorige verhaal. De beelden waren duidelijk, er waren nogal wat stukjes bewaard gebleven (te eng, niet door de censuur gekomen en daarom vreemd genoeg bewaard) en er is goed geprobeerd, als het maar enigszins kon, bewegende beelden toe te voegen. Een verademing dus na het vorige verhaal.

Het verhaal begint net als het vorige: spelen in zee. Ditmaal niet alleen de doctor, maar ook Victoria en Jamie doen mee met het schuimgevecht. Zo'n eerste deeltje is meestal heel vrolijk en luchtig, totdat de gevaren komen. Ze konden nog niet weten dat juist het schuim een groot gevaar zou vormen.

Al heel snel in het verhaal haalt de doctor, om iets open te maken, een schroevendraaier te voorschijn en zegt de gedenkwaardige woorden: " It's a sonic screwdriver. Never fails." En dat is dan de terloopse introductie van een niet weg te denken hulpstuk van alle (?) doctors daarna.

De begindeeltjes zijn wel weer erg vervelend met een toppunt van koppige leider Robson  (wat je toch vaak tegenkomt in de verhalen en erg cliché begint te worden). Dan is er nog een van Luytjens, een Nederlander die in contact staat met Den Haag. Ik dacht het me verbeeld te hebben dat ik hem 'verdomme' hoorde zeggen, maar het blijkt echt waar te zijn.
De hele enge mannen Quill en Oak ademen geen zuurstof in en uit, maar gas. Fijn dat ze zo eng zijn, want daardoor kunnen we ze zien bewegen.

 Alles bij elkaar veel spanning en ook wat irritatie vanwege het eindeloze getrek waar ze zo goed in waren in die beginjaren, de koppigheid van Robson en later van Megan Jones, een vrouwelijk hotemetoot die erbij is gehaald, als Robson de waanzin al bereikt heeft.

 Het viel mij op dat alle doodgewaanden op het eind weer in leven zijn. Dat zijn we niet zo gewend van doctor Who. Heel opmerkelijk.

En dan tenslotte Victoria, die al de hele aflevering loopt te klagen dat ze het zat is om van het ene gevaar in het andere te belanden. Je voelt het al aankomen, maar even mag ze toch nog heel hard functioneel schreeuwen, juist om het gevaaar te keren. (misschien vonden de schrijvers het zelf ook een beetje te gek worden met dat geschreeuw)

Een opluchting is het wel dat ze achterblijft op het booreiland (of wat is het?) In werkelijkheid zou iemand natuurlijk nooit kiezen om op een plek te blijven waar je zo getraumatiseerd bent. Elk rooster herinnert je aan het schuim en de enge schuimwezens. Daar wil je toch niet blijven wonen? Maar goed, wij vinden het niet erg. Jamie wel, die was erg gesteld op Victoria en het kan hem even niet schelen waar ze nu weer naar toe gaan. De doctor is wat nuchterder, het is haar eigen beslissing, maar zegt wel: I was fond of her too, you know, Jamie!

doctor Who: The Web of Fear

Doctor Who (classic) S05e05 The Web of Fear

Wat moet dit een bloedstollend spannende aflevering zijn geweest toen hij voor het eerst werd uitgezonden. Zelfs nu al vond ik het bijzonder spannend en eng daar in die Londense ondergrondse en dat terwijl er nauwelijks iets te zien was. Gelukkig was de eerste aflevering nog bewaard gebleven, zodat we ons nog een klein beetje konden oriënteren. (Altijd weer verbazingwekkend dat de plaatjes op google zoveel scherper zijn dan die van de recon)

Ik moest even heel goed nadenken waar dit een vervolg op was. The Abominable Snowmen dus, ook niet helemaal bewaard gebleven, wel prettiger om naar te kijken, niet alles in die donkere ondergrondse vol met yeti's. Nu was de kwaliteit van deze aflevering zo abominabel slecht dat iedereen eigenlijk wel op een yeti leek, dus uit elkaar houden van mensen was er niet bij.

Ik dacht dat Ann mee zou gaan in de Tardis, want ik meen me te herinneren dat er een companion is met de naam Ann, maar misschien is dat een andere Ann. Voorlopig zijn we op het eind nog niet terug in de Tardis. Van Victoria krijg ik wel een beetje genoeg. Ze doet niks zinnigs of domme dingen en moet alleen maar gerustgesteld worden.

Voor de doctor loopt deze aflevering niet goed af, niet dat hij wordt leeggezogen door de Intelligence, wat het plan was van I., maar zijn plan om de Intelligence voorgoed uit te schakelen mislukte, dus we gaan die I. nog vaker tegenkomen.

Doctor Who: The Enemy of the World

Doctor Who (klassiek) S05E04 The Enemy of the World

Helaas is er maar één aflevering bewaard gebleven van de zes. En helaas waren de recons erg slecht bij mij en dat scheelt toch wel een boel qua genietbaarheid.

De meningen zijn verdeeld over deze aflevering, heb ik begrepen. Ik was zelf, vooral in het begin, niet erg enthousiast. De eerste drie afleveringen vond ik stomvervelend. Een hoop heenenweer-gepraat en er gebeurt bitter weinig. Nou ja behalve dan een gigantische vulkaanuitbarsting, maar de doctor wil alsmaar meer bewijs voor de slechtheid van Salamander. Wel heel leuk dat hij een dubbelrol speelt natuurlijk, maar door de slechte beeldkwaliteit kon ik ook hier niet echt van genieten.

Ook moeten we het dit keer doen zonder aliens. De enige alien in dit verhaal is doctor Who.

Hoewel aflevering 3 een beweger was, had ik liever gehad dat aflevering 4 dat was geweest, want toen vond ik het interessant worden. Er wordt nauwkeurig verteld wat Salamander allemaal doet in de 'record room', maar je ziet er helemaal niets van. Pas als hij bij de gevangenen onder de grond is aangekomen krijgen we er weer wat beelden bij.

Ook had ik niet door dat het Salamander is die op het eind in de Tardis is terechtgekomen, dat heb ik later pas gelezen.

Zo zie je maar hoe snel je verwend bent geraakt aan de afleveringen die bewaard zijn gebleven en de scherpe beelden. Ik begin echt genoeg te krijgen van al die recons, wetende dat er nog zoveel seizoenen te wachten staan die wèl bewaard zijn gebleven. Maar de tweede doctor is wel erg leuk natuurlijk, dus we zetten nog even door.

Doctor Who (klassiek) The Ice Warriors

Doctor Who (klassiek) seizoen 5 afl. 3: The Ice Warriors

Na een pc-crash moest ik de serie opnieuw downloaden en dat was dit keer een geluk want ik had een betere verloren aflevering 2 en 3 met scherpe beelden en een verteller met een prettige stem, die de zaak vlot aan elkaar praatte. De andere vier afleveringen zijn gelukkig bewaard gebleven.

In tegenstelling tot de scherpe stemmen van de Daleks praten de Ice Warriors bijna fluisterend met veel gesis, maar ze zijn toch niet minder eng, ze hebben enge handen, die ze alsmaar dreigend opheffen en waarmee ze je  kunnen inklemmen en in een mum van tijd kunnen doden of verdoven, al naar gelang hun mutsje staat.

Sowieso een nogal grimmige aflevering, waarin vooral Victoria het zwaar te verduren krijgt. Ze wordt gelijk al na de ontdooiing van deze Marsmannen door hen gevangen genomen en blijft dat ook het grootste deel van de aflevering.

 Dan is er ook nog de monomane Clent die een heilig vertrouwen in de computer heeft en zijn assistent miss Garrett in haar mooie pakje. En er zwerft nog ergens een afvallige wetenschapper rond (die later de zaak zal redden)

De enige die met een opgewekt humeur (en humor) door de aflevering blijft fladderen is de Doctor. Hij neemt grote risico's, moet zich eerst met de mannen van de basis uiteenzetten, alvorens hij zijn plan ten uitvoer kan brengen.

 Er is nogal veel technobabbel en ik kon het allemaal niet zo goed volgen. Zo begreep ik pas later dat zich dit op aarde afspeelt in een nieuwe ijstijd in de toekomst. (misschien was ik ook in verwarring door vergelijkbare ijsverhalen die zich wel op een andere planeet afspeelden) Ook dacht ik steeds dat de marsmannen naar hun planeet terug willen, later las ik weer dat ze op de planeet wilden blijven.

Nou ja allemaal niet echt belangrijk. Wel vond ik het erg spannend, de marsmannen eerst intrigerend, later vreselijk irritant en zes afleveringen zijn dan weer best lang om het met ze uit te houden, ook al zijn 2 en 3 bij elkaar heel kort. Ik las ook nog dat deze aflevering lange tijd verloren is gewaand, maar het zou toch jammer zijn geweest als hij niet was teruggevonden.

Er zaten mooie beelden in en mooie sfeervolle muziek. Vooral de hoog zingende vrouwenstemmen en het hulpgeroep van Victoria er doorheen vond ik prachtig.

En dan heeft dit verhaal op het eind nog een wijze les voor ons in petto: als het erop aankomt, heb je niks aan een computer! Zodra het 'onlogisch' wordt laat hij het afweten en zal de mens zelf het heft in handen moeten nemen. Zelfs Clent is daar op het eind van overtuigd.

~~
"I am a scientist, not a gladiator!"