Doctor Who 702 Doctor Who and the Silurians
In deze eerste verhalen van de derde doctor houden we nauwlettend in het oog wat voor vlees we in de kuip hebben. Helemaal in het begin maakt hij een slechte beurt als hij niet onder zijn auto vandaan wil komen als hem gevraagd wordt een groot probleem op te lossen. Gelukkig laat hij later zien wat hij waard is als hij de vijandige Silurians niet wil uitroeien, maar met hen wil onderhandelen en en proberen met dit ras tot vreedzaam samenleven te komen. Tenslotte waren de Silurians hier al veel eerder dan de mensen en hebben ze onder de grond een winterslaap moeten houden in afwachting van betere omstandigheden.
Helaas heeft het nucleair centrum vlak boven hun verblijfplaats hen vroegtijdig gewekt en Quinn denkt hun wetenschappelijke kennis te ontfutselen door met hun samen te werken en hun van energie te voorzien. Dit wordt hem noodlottig en het is erg interessant om zijn gedrevenheid te zien.
Dit alles speelt zich af in het eerste deel van het verhaal. In het tweede deel krijgen we te maken met een virus dat de Silurians over de aarde verspreiden om de mensen uit te roeien. Londen moet het allereerst ongelden, net als in de vorige aflevering. (als de Tardis het niet doet zijn de gevaren vooral voor rekening van de aarde) Zelf heb ik in de tweede helft van de zestiger jaren een weekje in Londen rondgestruind, gelukkig nog vlak voor deze epidemie losbrak, dus ik heb nog geluk gehad.
Het virus verspreidde zich zelfs al naar Parijs, maar de doctor, die we nu in witte jas zien, heeft gelukkig een tegengif gevonden. Hij is ook van alle markten thuis. Ook weet hij de Silurians om de tuin te leiden zodat deze zich genoodzaakt zien zich terug te trekken in hun winterslaap.
Hij geeft de UNIT in de persoon van de brigadier nadrukkelijk opdracht de Silurians te sparen maar Lethbridge heeft een andere opdracht gekregen en we zien, als de doctor en Liz wegrijden, de grotten exploderen. Zullen we de Silurians nu nooit meer terugzien? We wachten het af.
Enkele opmerkingen:
De doctor vertoont zich in meerdere kostuums. Behalve in zijn cape met rode panden zien we hem dus in een witte laboratorium outfit, in een hemd en in mijnwerkerspak als hij de grotten ingaat.
De muziek is weer heel bijzonder, vooral als de Silurians eraan komen.
De auto van de doctor moet kennelijk steeds voor een komische noot zorgen. Het slaat eigenlijk nergens op.
Ik vond het, vooral aan het begin erg leuk en spannend, maar de zeven deeltjes zijn helaas net weer te lang om het verhaal voortdurend op niveau te houden. Er wordt erg veel gebeld in deze aflevering en dat is nogal tot vervelens toe.
Al met al best een leuke aflevering en de derde doctor begint een beetje te wennen.
In deze eerste verhalen van de derde doctor houden we nauwlettend in het oog wat voor vlees we in de kuip hebben. Helemaal in het begin maakt hij een slechte beurt als hij niet onder zijn auto vandaan wil komen als hem gevraagd wordt een groot probleem op te lossen. Gelukkig laat hij later zien wat hij waard is als hij de vijandige Silurians niet wil uitroeien, maar met hen wil onderhandelen en en proberen met dit ras tot vreedzaam samenleven te komen. Tenslotte waren de Silurians hier al veel eerder dan de mensen en hebben ze onder de grond een winterslaap moeten houden in afwachting van betere omstandigheden.
Helaas heeft het nucleair centrum vlak boven hun verblijfplaats hen vroegtijdig gewekt en Quinn denkt hun wetenschappelijke kennis te ontfutselen door met hun samen te werken en hun van energie te voorzien. Dit wordt hem noodlottig en het is erg interessant om zijn gedrevenheid te zien.
Dit alles speelt zich af in het eerste deel van het verhaal. In het tweede deel krijgen we te maken met een virus dat de Silurians over de aarde verspreiden om de mensen uit te roeien. Londen moet het allereerst ongelden, net als in de vorige aflevering. (als de Tardis het niet doet zijn de gevaren vooral voor rekening van de aarde) Zelf heb ik in de tweede helft van de zestiger jaren een weekje in Londen rondgestruind, gelukkig nog vlak voor deze epidemie losbrak, dus ik heb nog geluk gehad.
Het virus verspreidde zich zelfs al naar Parijs, maar de doctor, die we nu in witte jas zien, heeft gelukkig een tegengif gevonden. Hij is ook van alle markten thuis. Ook weet hij de Silurians om de tuin te leiden zodat deze zich genoodzaakt zien zich terug te trekken in hun winterslaap.
Hij geeft de UNIT in de persoon van de brigadier nadrukkelijk opdracht de Silurians te sparen maar Lethbridge heeft een andere opdracht gekregen en we zien, als de doctor en Liz wegrijden, de grotten exploderen. Zullen we de Silurians nu nooit meer terugzien? We wachten het af.
Enkele opmerkingen:
De doctor vertoont zich in meerdere kostuums. Behalve in zijn cape met rode panden zien we hem dus in een witte laboratorium outfit, in een hemd en in mijnwerkerspak als hij de grotten ingaat.
De muziek is weer heel bijzonder, vooral als de Silurians eraan komen.
De auto van de doctor moet kennelijk steeds voor een komische noot zorgen. Het slaat eigenlijk nergens op.
Ik vond het, vooral aan het begin erg leuk en spannend, maar de zeven deeltjes zijn helaas net weer te lang om het verhaal voortdurend op niveau te houden. Er wordt erg veel gebeld in deze aflevering en dat is nogal tot vervelens toe.
Al met al best een leuke aflevering en de derde doctor begint een beetje te wennen.