Doctor Who s06e06: The Space Pirates (DWKlassiek)
Het is maar goed dat dit niet de laatste aflevering van de tweede doctor was, wan dat zou wel heel erg triest zijn geweest. Voor mij echter wel het laatste verhaal dat ik keek (tenzij ik de teruggevonden afleveringen nog een keer ga kijken en dat ga ik zeker doen)
Dit niet zo geweldige verhaal heeft ook nog de pech dat vijf van de zes deeltjes verloren zijn gegaan en de reconstructies erbarmelijk slecht van kwaliteit zijn. Het enige bewaarde deeltje is echter weer van een uiterst goede kwaliteit, werkelijk zeer scherp en het is ook nog een van de aardigste en meest komische deeltjes waarbij we kennismaken met Milo Clancy, een vrijbuiter, van wie we in eerste instantie niet zeker weten of hij nu wel of niet bij de piraten hoort. Hoe hij steeds gestoord wordt bij het opeten van zijn eitje (dat gelegd wordt door een machine) is hilarisch.
Zoiets zou bij een recon totaal verloren zijn gegaan. Maar ook de scherpe beelden van de doctor, Zoe en Jamie zijn nu voor de laatste keer puur genieten. Ze krijgen heel wat te verduren in deze aflevering. Explosies, zuurstoftekort. Maar ze slaan zich er doorheen als ware helden.
De hoog zingende vrouwenstemmen als begeleidende muziek moeten ook even genoemd worden. Ik weet niet of ze typisch zijn voor de oude zwartwit-afleveringen, maar het is wel heel sfeervol.
En dan nu geen uitstel meer. Vaarwel Patrick Troughton. Op naar de derde doctor!
Het is maar goed dat dit niet de laatste aflevering van de tweede doctor was, wan dat zou wel heel erg triest zijn geweest. Voor mij echter wel het laatste verhaal dat ik keek (tenzij ik de teruggevonden afleveringen nog een keer ga kijken en dat ga ik zeker doen)
Leuk dat je ook nog wat foto's hebt gevonden en toch nog even er wat over heb opgeschreven.
BeantwoordenVerwijderenMij viel op dat het heel lang duurde voor de Doctor in beeld kwam en ik miste hem. Het blijkt een record te zijn geweest tijd ineen aflevering onder Doctor.
Die satelliet die in delen uit elkaar viel, zag er zo semi-modern computer gegenereerd uit terwijl dat voor die tijd onmogelijk is geweest. Heel bijzonder.
Ik ben wel heel blij net zoals jij met dat ene deeltje waar wel de bewegende beelden bewaard van zijn gebleven omdat daar zoveel op te zien is. Dat eitje eten is een klassieker. Hahahahaha.
Het zingen van die dame was mij ook al opgevallen. Ik denk toch niet dat dit heel typisch voor toen was. We hebben het nog niet zo eerder in een Doctor Who-aflevering gehoord dat ik me kan herinneren. In ieder geval werkte het uitstekend voor de sfeer.
Tjonge. En dan nu echt naar de derde Doctor. Maak je borst maar nat en fasten your seatbelts.