Ronald Giphart: De Wake (2)
Na het lezen van het eerste verhaal uit de Wake als stripverhaal met de prachtige illustraties van Nanne Meulendijks, was ik nieuwsgierig geworden naar de andere twee verhalen uit de bundel.
Het tweede verhaal: Mooie Mama's is geschreven vanuit een tiener in coma. Zijn familie zit om hem heen in het ziekenhuis en hij registreert wat ze zeggen en er komen ook allerlei herinneringen in hem boven. Het gaat dus vooral om zijn mooie mama. Aardig verhaal, maar maakte toch minder indruk op me dan de Wake.
Het derde verhaal Hartstocht is geschreven vanuit een hart. Erg interessant om het leven eens vanuit een hart te bekijken. Volgens het hart klopt er niets van dat het brein de bron is van kennis en intelligentie. Het is veel meer zoals Aristoteles al zei, dat de wijsheid van de mens in het hart zit. Dit wordt nog wat verder uitgewerkt en mijn belangstelling is gewekt.
Het hart behoort toe aan een Indiaas meisje dat in Engeland terecht komt en daar de liefde leert kennen. Het hart doet hierbij zijn werk en pompt extra zuurstof naar de organen, maar is ook op de hoogte van de zielenroerselen van Raisha. Op het eind maken we ook nog een transplantatie mee en komt het hart in een totaal ander iemand terecht. Erg onderhoudend geschreven, dit laatste en langste verhaal.
Giphart heeft voor deze bundel een tijdje meegelopen in het VU-ziekenhuis, maar had de pech dat toen net de filmploeg van een commerciële omroep daar opnamen maakte waarvoor geen toestemming was gevraagd aan de patiënten. Hoewel hij er niets mee te maken had, moest hij ook de plaat poetsen. Ik krijg niet de indruk dat dit afbreuk gedaan heeft aan deze verhalen. Prima bundel.
Het tweede verhaal: Mooie Mama's is geschreven vanuit een tiener in coma. Zijn familie zit om hem heen in het ziekenhuis en hij registreert wat ze zeggen en er komen ook allerlei herinneringen in hem boven. Het gaat dus vooral om zijn mooie mama. Aardig verhaal, maar maakte toch minder indruk op me dan de Wake.
Het derde verhaal Hartstocht is geschreven vanuit een hart. Erg interessant om het leven eens vanuit een hart te bekijken. Volgens het hart klopt er niets van dat het brein de bron is van kennis en intelligentie. Het is veel meer zoals Aristoteles al zei, dat de wijsheid van de mens in het hart zit. Dit wordt nog wat verder uitgewerkt en mijn belangstelling is gewekt.
Het hart behoort toe aan een Indiaas meisje dat in Engeland terecht komt en daar de liefde leert kennen. Het hart doet hierbij zijn werk en pompt extra zuurstof naar de organen, maar is ook op de hoogte van de zielenroerselen van Raisha. Op het eind maken we ook nog een transplantatie mee en komt het hart in een totaal ander iemand terecht. Erg onderhoudend geschreven, dit laatste en langste verhaal.
Giphart heeft voor deze bundel een tijdje meegelopen in het VU-ziekenhuis, maar had de pech dat toen net de filmploeg van een commerciële omroep daar opnamen maakte waarvoor geen toestemming was gevraagd aan de patiënten. Hoewel hij er niets mee te maken had, moest hij ook de plaat poetsen. Ik krijg niet de indruk dat dit afbreuk gedaan heeft aan deze verhalen. Prima bundel.
Met de ervaring met de tekeningen van Nanne Meulendijks heb ik het niet aangedurfd om deze verhalen zonder haar illustraties. Zo te lezen heb jij de leeservaring zonder kleerscheuren weerstaan en bent er zelfs positief uitgekomen. Dit doet me toch wel positief aarzelen om deze bundel dan toch ook te gaan lezen.
BeantwoordenVerwijderenHeb jij het verhaal De Wake nog een keer opnieuw gelezen in deze bundel?
Nee, dat had ik al gelezen :)
BeantwoordenVerwijderen