woensdag 30 november 2011

doctor Who: The Aztecs

 Een aflevering in 4 delen. Goed te behappen. Ik moest er even inkomen. In het eerste deeltje kon ik me maar niet aan de indruk onttrekken dat ik naar een toneelstukje van de middelbare school zat te kijken. Maar vanaf deel 2 kwam ik er weer meer in en werd het weer erg vermakelijk. Barbara als de reïncarnatie van de priester Yetaxa bij de Azteken doet het erg goed, maar haar "servants" worden aan de lopende band met de dood bedreigd. De priester Autloc gelooft in de nieuwe Yetaxa, maar Tlotoxl, de man met de rare streep van oor tot oor wil haar ontmaskeren. Barbara wil een eind maken aan de mensenoffers en dat wekt natuurlijk nogal wat argwaan. Er is weer een hoop geharrewar en zowel Susan als Ian zijn hun leven niet zeker. Ian wordt in het leger ingezet en moet daar vechten voor zijn leven, Susan zal aan een man worden gebonden en zegt dat ze zelf een man zal uitkiezen. Dat kan natuurlijk helemaal niet, dus zal zij moeten sterven.
De doctor heeft hier een leuke rol en is hier de rustgevende factor in het geheel. Zelfs heeft hij nog een zeer korte romance met een oudere vrouw die me een beetje aan Jomanda doet denken. Dit alleen omdat hij haar hulp nodig heeft, maar toch lijkt hij wel te genieten van deze liefdevolle aandacht. "Yes I made some cocoa and I got engaged"', zegt hij tegen Ian ;) Alleen tegen Barbara vaart hij een keer flink uit vanwege het feit dat ze de geschiedenis wil veranderen. Hij is ervan overtuigd dat dat niet mag gebeuren en de mensenoffers moeten plaatsvinden.
Na veel geheen-en-weer en verwikkelingen is het dan toch ineens snel klaar met het hele avontuur. Net op tijd, want dan is het allemaal wel weer mooi geweest. Iedereen is met de schrik vrijgekomen en we zijn toe aan een nieuw avontuur.

zondag 27 november 2011

Maarten 't Hart: Verlovingstijd

Boek: Maarten 't Hart: Verlovingstijd (2009)


Wat een heerlijk boek!  Kon het bijna niet wegleggen en ging dan met een glimlach slapen. Veel typische 'tHart-humor, al is het niet allemaal even vrolijk, maar voortdurend ook pijnlijk. Het boek gaat over een vriendschap tussen twee jongens vanaf de bewaarschool (zo heette dat vroeger), waarbij de ene jongen voortdurend de vriendinnetjes afpikt van de ander(de ik-figuur). Je leeft in de loop van het boek steeds meer mee met de ik-figuur, die probeert zijn liefdes verborgen te houden wat toch steeds weer niet lukt.
Het verhaal begint en eindigt echter met de moeder van de ik-figuur die allerlei onthullingen doet over haar huwelijk met zijn vader oa dat zij met de verkeerde man was getrouwd.
Het boek eindigt als de beide jongens volwassen en getrouwd zijn en er van alles duidelijk wordt over de relaties met de meisjes in het verleden. Er wordt gesuggereerd dat beide mannen misschien toch ook met de verkeerde zijn getrouwd en er is nog van alles aan de gang, dus het is een beetje een open einde, maar toch ook weer afgerond, omdat er een symmetrie zit tussen begin en eind door de moeder en door een begrafenis.

Ik heb van dit boek erg genoten, een van zijn beste denk ik...

donderdag 24 november 2011

Black Butterflies

Film: Black Butterflies
Ook nu was het weer muziek waardoor ik deze film ging kijken. Een op muziek gezet gedicht van Ingrid Jonker, (Bitterbessiedagbreek) de Zuid-Afrikaanse dichteres (1933-1965). Haar levensverhaal wordt in deze film verteld. Ze heeft prachtige gedichten geschreven in het Zuid-Afrikaans. De karakters zijn nogal eendimensionaal en ook Ingrid komt niet goed uit de verf. Dat ze een wildebras was wordt wel duidelijk, maar verder wordt de vader (Rutger Hauer) als de grote boosdoener neergezet. Hij schaamt zich voor haar en verscheurt haar gedichten, waardoor Ingrid (Carice van Houten) uiteindelijk zelfmoord pleegt, maar zo simpel was het allemaal niet. Dat ze erfelijk belast was door een geesteszieke moeder vertelt het verhaal niet.

Een nogal verdrietige film en wat jammer toch dat de film in het Engels is. Ik had nog gehoopt  op een op muziek gezet gedicht bij de aftiteling, maar die kwam niet. Dan hier maar even de link naar het gedicht Bitterbessiedagbreek in het Zuid-Afrikaans, door Ingrid Jonker zelf voorgedragen.
Ingrid Jonker werd vooral bekend doordat zij geciteerd werd door Nelson Mandela tijdens zijn inauguratierede. Hij las het gedicht Die Kind

maandag 14 november 2011

Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij

Boek: JS Foer: Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij (vertaling van Extremely Loud en Incredibly Close)
We zitten in het hoofd van een hoog-intelligent jongetje van 9 die zijn vader verloren is op 11-9 en dit probeert te verwerken door met een sleutel (die hij gevonden heeft en die van zijn vader was) door heel New York te zoeken naar waar die sleutel op past en daarbij talloze mensen ontmoet. Daar doorheen speelt het verhaal van zijn oma (die tegenover hem woont) en zijn onbekende grootvader, die niet meer spreekt sinds hij in het bombardement van Dresden zijn geliefde en familie heeft verloren, hij trouwt met haar zus, maar gaat ook weer bij haar weg en schrijft elke dag brieven aan zijn zoon. Zo zijn er twee door elkaar heen lopende verhaallijnen die ook weer met elkaar te maken hebben.

Makkelijk leesbaar, lichtvoetig geschreven, met humor, maar toch ook weer bloedserieus (vanuit de jonge Oscar en gezien het thema) Toch wist het boek me niet helemaal te raken, ofschoon je helemaal in Oscars hoofd zit blijft het een beetje afstandelijk. Geen idee waar het aan ligt. De waargebeurde tragedie van New York geromantiseerd ligt misschien wat moeilijk.

Opvallend is de typografie van het boek. Bladzijden met telkens één zin, met een terugkerende plaat, kleiner wordende letters tot onleesbaar zwart, etc.  De heftige beschrijving van het bombardement van Dresden wordt nog kracht bijgezet door rode verbeteringen die toenemen naarmate het verhaal vordert en op het eind van het boek is er de bekende foto van de vallende man die van de Twin Towers is gesprongen. In 15 bladzijden zie je hem van boven naar beneden vallen, als je heel snel bladert tot het een filmpje wordt, maar eigenlijk is 15 blz daar dan weer net te weinig voor.

p.s. In december komt de film uit. Aan de trailer te zien zou die het boek wel eens dichterbij kunnen brengen.
trailer

woensdag 9 november 2011

Logan's Run

Film: Logan's Run.(1976)

 Ik had hem nooit helemaal gezien want viel erin toen hij een keer op tv was, dus daarom alleen al was het de moeite waard om deze cultklassieker weer eens terug te zien. Je kunt de film in tweeën delen. Het gedeelte in de stad en het gedeelte daarbuiten. Het eerste deel is verreweg het leukst. Spannend met achtervolgingen, de aanblik van de futuristische stad, de hele ideeënwereld. Zijn ze eenmaal buiten dan zakt het verhaal nogal in. Er is nog de ontmoeting met 'de oude man', de kennismaking met de ouderdom dus, verpersoonlijkt in de figuur van Peter Ustinov, die wel grappig is maar ook een beetje oubollig, zelfs voor die tijd. Hij leeft te midden van een heleboel katten en citeert overvloedig uit het kattenboek van TS Elliott: Old Possum's Book of Practical Cats (1939) en heeft zijn katten ook daarnaar genoemd. Het eind van de film is nogal afgeraffeld. Het boek waarop deze film is gebaseerd heeft een totaal ander einde en in de remake, waarvan sprake is (2014?) wil men zich meer aan het boek gaan houden. Dus ben erg benieuwd wat dat gaat worden.

zaterdag 5 november 2011

Jesse James the soundtrack

Een paar nummers van de soundtrack (die mij nieuwsgierig hadden gemaakt naar de film {zie vorige blogentry) had ik op mijn harde schijf staan. Ze stonden op de cd White Lunar met nummers van verschillende soundtracks die Nick Cave samen met Warren Ellis heeft gecomponeerd. Nu heb ik tot mijn vreugde nog vijf nummers gevonden die niet op de soundtrack staan en ook niet op Spotify.
Een daarvan staat hier
De andere staat op tumblr

vrijdag 4 november 2011

The Assassination of Jesse James

De volledige titel van deze film is:
The Assassination of Jesse James by the coward Robert Ford.
De lengte van de titel doet al vermoeden dat het een lange zit gaat worden: 2,5 uur duurt hij maar liefst en hoewel het een heel meditatieve film is met prachtige beelden is hij toch veel te lang. Het plot wordt al weggegeven in de titel, toch is hij bij tijden heel spannend. Lange scènes soms met toch erg veel spanning, want er gaat veel dreiging uit van Jesse James (Brad Pitt) Zijn tegenspeler is trouwens Casey Affleck, de jongere broer van Ben. Wanneer het dan gebeurd is zie je dat de film nog een half uur te gaan heeft en komt er nog een hele epiloog, in een andere stijl dan de rest van de film, dus dat valt niet goed.
Ik had nog nooit van deze film gehoord, maar zoals al vaker had ik de soundtrack gehoord en vond die erg mooi. (van Nick Cave en Warren Ellis) Was dus erg benieuwd naar deze film.
Het is gebaseerd op historische gebeurtenissen en op een boek daarover van Ron Hansen.

The Sunny Side of Sex

jonge Mosou-meisjes
The Sunny Side of Sex. Afl. 2. China. De Mosou

Sunny Bergman bezoekt de Mosou, waar het 'wandelhuwelijk' traditie is. Man en vrouw wonen niet bij elkaar maar blijven in hun gezin wonen en gaan alleen ‘s nachts naar de ‘flowerroom’ van hun geliefde. Kinderen blijven bij het gezin van de vrouw. De man zorgt voor de kinderen van zijn zus, die als hij oud is voor hem zullen zorgen.

Tegenwoordig komen er veel toeristen naar het gebied, die denken dat er vrije seks te halen valt, maar die hebben het niet begrepen. Er zijn voor die toeristen nu ook al vrouwen die zich voor Mosou uitgeven, maar in feite is het een monogame cultuur en er is geen vrije seks.

donderdag 3 november 2011

Downton Abbey

Serie Downton Abbey (ep. 2x01 t/m 2x04)

Ik zit er lekker in na vier afleveringen vrij kort op elkaar te hebben gekeken. Het is erg leuk, met de gevolgen van WO1 voor Engeland en voor de mensen van Downton Abbey. Het zijn maar acht afleveringen dus ik ben al op de helft.